Φωτεινή Δάρρα: «Το ταλέντο δεν ορίζεται απαραίτητα από την επιτυχία»

Έχετε µελοποιήσει πολλούς ποιητές. Από τη Σαπφώ, τον Καρυωτάκη και τον Ελύτη, µέχρι τον Γκάτσο...

∆.Π.: «Και πολλούς νεότερους, τον ∆ιονύση Καψάλη, τον Μιχάλη Γκανά, γιατί είναι µεταξύ ολίγων άλλων µεγάλοι εν ζωή ποιητές - όχι επειδή ζουν ανάµεσά µας να µην τους αποδίδουµε εγκαίρως τα δίκαια εύσηµα. Γιατί στην Ελλάδα µόνο «ο τεθνεώς δεδικαίωται». Κι άλλους σύγχρονούς µας θεωρώ σπουδαίους. Έχω δουλέψει και µε µεγάλους σκηνοθέτες. Ο ∆ήµος Αβδελιώτης είναι ένας µεγάλος σκηνοθέτης στο σινεµά και το θέατρο, ο Βασίλης Παπαβασιλείου είναι ένας µεγάλος ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο Γιάννης Μπέζος, τεράστια ταλέντα. Τι πρέπει να γίνει για να το παραδεχτούµε εγκαίρως»;

Γιατί έχουν την τάση οι Έλληνες να µην αναγνωρίζουν όσους βρίσκονται εν ζωή; Αισθάνονται απειλή;

∆.Π.: «Αυτό συµβαίνει στην Ελλάδα, µια σιωπηρή συνωµοσία, µια οµερτά: όταν κάποιος από τη φύση ξεπερνάει τον µέσο όρο, θα τον φάµε σε αγαστή σύµπραξη όλοι, να µη δει στον ήλιο µοίρα. Με αποτέλεσµα οι µεγάλοι εκπατρίζονται, είτε πεθαίνουν άσηµοι. Είµαστε άκρως ανταγωνιστικοί οι Έλληνες και γι’ αυτό παράγουµε µεγάλα µεγέθη. Όσοι δηλαδή επιβιώσουµε αλλήλων, γινόµαστε ανίκητοι».

Φ.∆.: «Είτε να αυτοκτονούν κάθε ηµέρα. Ο Μητρόπουλος έφυγε, η Κάλλας τη µεγάλη της καριέρα την έκανε όταν έφυγε. Ο Ντέµης Ρούσσος, επίσης. Ο Μιχάλης Κακογιάννης ήταν περισσότερο αναγνωρισµένος διεθνώς παρά στην Ελλάδα, ενώ η Φλέρυ Νταντωνάκη, που παρέµεινε, οδηγήθηκε στην αποµόνωση».

Τι είναι το ταλέντο;

∆.Π.: «Ταλέντο για µένα τελικά είναι µόνο το ίδιο το έργο κάποιου, κρίνεται ο καθείς µας εκ του αποτελέσµατος. Ταλαντούχος δεν είναι αυτός που θα έκανε αριστουργήµατα εάν και εάν, χιλιάδες «αν». Φυσική δυνατότητα, ένα χαρισµατάκι, ναι µπορεί κανείς να έχει στα δάχτυλα, στην οµορφά, στη φωνή. Όταν ήµουν στην τετάρτη Γυµνασίου, ο δάσκαλός µου στην κιθάρα είχε ακούσει κάποια κοµµάτια που είχα γράψει. «Εσύ θες να γίνεις µεγάλος, ξέρεις από τα 100 προτερήµατα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να γίνει µεγάλος καλλιτέχνης, πόσα χρειάζονται;», µε ρώτησε. Του είπα «70-80;». «Και τα 100», µου λέει. «Μα», λέω, «κανείς δεν γεννιέται µε τα 100». Αλλά άλλος γεννιέται µε τα 50 και τα κάνει 80, άλλος γεννιέται µε 10 και δουλεύει και τα φτάνει 90. Μόνο τα πρώτα 10 είναι καθαρά µουσικά, τα άλλα είναι ανθρώπινα. Αν είσαι λόγου χάριν χαρτοπαίκτης, θα σταµατήσει στη χαρτοπαιξία η καριέρα σου - και έχει συµβεί αυτό. Εκεί που είναι το ελάττωµά σου, εκεί σταµατάει το έργο σου».
Φ.∆.: «Το ταλέντο δεν ορίζεται απαραίτητα από την επιτυχία. Ορίζεται από τη διείσδυση που µπορεί να έχει το καλλιτεχνικό σου δηµιούργηµα στον άνθρωπο. Είναι να µπορεί κάποιος το καθηµερινό να το κάνει µεγάλο και να αφήσει το αποτύπωµά του στην αιωνιότητα».

Πηγή: Real