Της πρότειναν ρόλο κι εκείνη απάντησε: «Πού με θυμηθήκατε τώρα εμένα;»

Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκε και η απορία «πού με θυμηθήκατε τώρα εμένα;» της βγήκε αυθόρμητα. «Τα τελευταία χρόνια έχω μια πορεία ακαδημαϊκή» αποκάλυψε η Τιτίκα Στασινοπούλου στο Πρώτο Θέμα.

«Είμαι ακαδημαϊκός της Ευρωμεσογειακής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών και καθηγήτρια Ανθρωπιστικών Σπονδών. Διδάσκω Θέατρο, Παραστατικές Τέχνες και Ιστορία. Βρίσκομαι συνεχών με μια βαλίτσα στο χέρι δίνοντας διαλέξεις σε πανεπιστήμια του Ζάγκρεμπ, της Γεωργίας και αλλού», επισημαίνει. Ήταν δική της επιλογή να μείνει εκτός θεάτρου: «θεωρούσα ότι το θέατρο περνούσε τον δικό του μεσαίωνα μέσα σε ένα γενικότερο κραχ αξιών και ποιότητας. Κάθε προσπάθεια ευτελιζόταν και σε αυτή τη συγκυρία ένιωθα ότι έπρεπε να μείνω στην άκρη μέχρι να διαγνώσω πού πηγαίνει το ποτάμι και αν τελικά η κατάσταση θα αλλάξει. Ζούμε γενικότερα την εποχή τον στερητικού "α": αφασία, αναισθησία, ασυνειδησία, ακαταστασία και, το κυριότερο, απουσία οραμάτων. Το θέατρο είναι όνειρο, όραμα, ο αφρός της σαμπάνιας».