Λένα Παπαδοπούλου: Τα πισώπλατα μαχαιρώματα, ο ανταγωνισμός και η πίστη στον Θεό

Νιώθεις ότι είσαι τυχερή στη ζωή σου γενικά;

«Ε ναι. Γκαστόνε με φωνάζουν».

Από πού βγήκε αυτό;

Ότι ήθελα. Γινόταν. Ίσως γιατί όλα τα βλέπω θετικά. Το ποτήρι το βλέπω πάντα μισογεμάτο, Επειδή έχω, λοιπόν, όλη αυτή την καλή ενέργεια μου έρχονται και όμορφα τα πράγματα...Ότι ενέργεια δώσεις αυτήν θα πάρεις».

Κάνεις όμως μια δουλειά που είναι ανταγωνιστική, έχει πισώπλατα μαχαιρώματα...

«Φυσικά όμως πρέπει να μη σ' ενδιαφέρει αυτό. Εκείνος που χαλάει την ενέργεια του και γίνεται κακός δεν είναι ισορροπημένος άνθρωπος..».

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σου στέλνουν αρνητική ενέργεια!

«Δεν μπορούν !Όταν πιστεύεις στον Θεό νομίζω ότι έχεις όλη την καλή ενέργεια από το σύμπαν μαζί σου, έχεις τα εφόδια που χρειάζεσαι. Εμένα δεν με ακουμπά τίποτα, κανένας δεν με αγγίζει».

Υπάρχουν στιγμές που σε έχει κάνει η δουλειά να στενοχωρηθείς ή να νιώσεις μοναξιά; «Γενικά κάνω πολύ καλή παρέα με τον εαυτό μου, ποτέ δεν ήμουν των πολλών ατόμων, έχω κάποιους φίλους αλλά και μόνη μου καλά περνάω. Είμαι κλειστός άνθρωπος».

Όλοι όσοι σε πλησιάζουν περνάνε λίγο από..κρισάρα;

«Ναι... Αν ο άλλος μου εμπνεύσει εμπιστοσύνη κι αν λιώσω καλά εννοείται θα ανοίξω την αγκαλιά μου και θα είμαι μαζί του».

Είσαι δεμένη με τους γονείς σου;

«Τον μπαμπά μου τον έχασα πέρυσι, η μαμά μου, όμως ήταν πάντα δίπλα μου και πάντα το στήριγμα μου. Δεν είναι μόνο μαμά μου είναι και η κολλητή μου!».

Πηγή: you