Θοδωρής Αθερίδης: «Όποιος είναι "καταραμένος" δεν σημαίνει ότι είναι και ο Ρεμπό»

«Νιώθω ότι μεγαλώνοντας ανήκω περισσότερο εκεί. Αν και έχω ακόμη την ανάγκη να παίζω στο θέατρο, μου αρέσει να γράφω. Κάποια στιγμή μπορεί να γράφω ένα μυθιστόρημα και να μην είμαι μονάχα θεατρικός συγγραφέας. Αυτό το έργο το έγραψα κυρίως τον Αύγουστο και το συνδύασα με τις διακοπές μου. Ξυπνούσα το πρωί, έπαιρνα τον καφέ μου, έγραφα 500 λέξεις την ημέρα (γιατί πρέπει να ξέρεις ότι δεν θα σηκώσεις κεφάλι, αν δεν βγει η δουλειά) και το απογευματάκι έπαιρνα τη μηχανή μου και βουτούσα στις παραλίες της Σύρου. Ήταν πολύ ωραία διαδικασία το γράψιμο στις διακοπές» λέει αναπολώντας. Πώς είναι όταν βρίσκεται σε φάση γραφής; Κλείνεται στον εαυτό του; Δεν θέλει να μιλάει σε κανέναν; «Όχι, δεν είμαι καταραμένος ποιητής, ούτε παίρνω ναρκωτικά, ούτε βγάζω μαχαίρια, ούτε μαλώνω. Δεν έχω τέτοια πάθη. Ούτε θα κλειστώ στον εαυτό μου και δεν θα μπορούν οι άλλοι να επικοινωνήσουν μαζί μου. Είμαι ήρεμη φυσιογνωμία. Αυτά τα θέματα τα έλυσα στην εφηβεία, γιατί ήταν όλα θέμα στιλ. Όποιος είναι "καταραμένος" δεν σημαίνει ότι είναι και ο Ρεμπό. Είναι απλά "καταραμένος". Είναι λίγο μπούρδες όλα αυτά. Δεν χρειάζεται να κάνεις φασαρία για να φτιάξεις έναν καλλιτεχνικό μύθο. Μου αρέσει να γράφω, να φιλτράρω αυτό που ζω μέσα από το γράψιμο, τη σκηνοθεσία και το παίξιμο. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να το κάνουμε αυτό- πρέπει να συνεχίζονται να γράφονται έργα και δεν έχει σημασία αν είναι καλά ή κακά. Αν γράφονται κάποια έργα, θα υπάρχουν και καλά. Αν δεν γράφονται, δεν θα προκύψει κανένα καλό. Θέλω να πω πως ο καλλιτέχνης οφείλει να καταγράφει την εποχή και είναι άλλου παπά ευαγγέλιο αν την κατέγραψε σωστά» τόνισε στο People.