Παπακαλιάτης: «Η προσωπική και επαγγελματική μου ζωή ήταν ταυτισμένες»

Δεν είναι από τους ανθρώπους που θα εκφραστεί δημόσια για την σχέση του. «Η προσωπική και επαγγελματική μου ζωή ήταν, με έναν τρόπο, πάντα ταυτισμένες. Για μένα, αυτά που έκανα ήταν η ζωή μου, άρα αυτό αφορούσε και τον κόσμο πιο πολύ. Θέλω να πω πως δεν ένιωσα ποτέ ότι έπρεπε να προστατεύσω κάτι επειγόντως. Δεν ήμουν ποτέ ο άνθρωπος που έχει την ανάγκη να εκφραστεί σε πολυσύχναστους χώρους» εξήγησε στο people και συνέχισε: «ν παρατηρήσεις προσεκτικά, τα περισσότερα κείμενα που γράφονται ανά τον κόσμο, είτε είναι βιβλία, είτε σενάρια, είτε ποιήματα, έχουν πάντα μια δεύτερη ανάγνωση. Ξεκαθαρίζεις λογαριασμούς μέσα από το γράψιμο. Δίνεις απαντήσεις σε πρόσωπα, λες πράγματα που κουβαλάς, εκφράζεις φοβίες, εκτονώνεις θυμό και πολλές φορές μετουσιώνεις καταστάσεις και τις γράφεις όπως θα ήθελες να εξελιχθούν και όχι όπως εξελίχθηκαν. Ζεις μια εμπειρία και μετά στο χαρτί της δίνεις μεγάλη αξία. Γενικά, το να γράφεις ένα σενάριο είναι σαν να αγαπάς κάποιον. Μερικές φορές αυτό μπορεί να γίνει αρκετά επώδυνο. όταν είναι σίγουρος για αυτό που νιώθει, τότε καλά κάνει να αφήνει όσα παράθυρα θέλει. Ίσως εγώ απλά ποτέ να μην ήμουν απόλυτα σίγουρος για την εκάστοτε σχέση ή να μην πίστευα ότι θα υπάρξει διάρκεια. Και τελικά, ο χρόνος δείχνει ότι είχα δίκιο. Όμως τις ελάχιστες φορές στο παρελθόν που άφησα κάτι τέτοιο να μπει στο σπίτι μου, ήταν καταστροφικό για την όποια σχέση είχα. Άρα έπαθα, έμαθα και δεν ξαναέγινε. Ούτε παράθυρα, ούτε πόρτες, ούτε χαραμάδες»