Αλέξης Γεωργούλης: «Στα ερωτικά βγάζεις μια παράνοια»

«Αναγκαστικά ζεις σε μεγαλούπολη κάνοντας αυτό το επάγγελμα. Πάντως, η σχέση μου με τη φύση δεν έχει ατονήσει. Όποτε έχω ελεύθερο χρόνο, θα πάω μια εκδρομή» τόνισε στο Hello.

-Θέλω να μου μιλήσεις και μια στιγμή απογοήτευσης ή λύπης

«Δεν υπάρχει τούνελ που να μην έχει φως στο βάθος του. Όσες φορές πέρασα κατάθλιψη, πάντα πίστευα ότι υπάρχει φως. Απλώς, κάποιες φορές μπορεί να σου πάρει πολύ χρόνο για να το δεις κι άλλες να συμβεί γρήγορα. Το φως το συνδυάζω με την ελπίδα, ακόμη και με την αγάπη. Όσο έχεις μέσα σου την ενέργεια να δώσεις κάτι σε κάποιον, πάντα θα υπάρχει φως. Κατά κάποιον τρόπο το δημιουργούμε εμείς. Είμαστε αυτόφωτοι.»

-Την κατάθλιψη πώς την ορίζεις;

«Ως ανάγκη για απομόνωση. Όχι εποικοδομητική, αλλά αυτή που συνεχώς βουλιάζεις. Είναι σαν να νιώθεις ότι το φως είναι αρνητικό. Δε θέλεις να χαρείς, ν' ανασάνεις...»

- Το έχεις νιώσει πολλές φορές αυτό το συναίσθημα;

«Δε θα έλεγα πολλές φορές, απλώς έχω μάθει να εξοικειώνομαι μ' αυτό. Όταν έρχεται μια μεγάλη στενοχώρια, την αποδέχομαι. Νομίζω ότι όσο πιο γρήγορα κατανοήσεις αυτό που έρχεται, τόσο πιο εύκολα μετατρέπεται σε κάτι θετικό.

-Θα έλεγες ότι είσαι χαρούμενος άνθρωπος;

«Ναι. Χαρούμενος και αισιόδοξος. Και το λέω γιατί έχω περάσει τις «μαύρες» μου και βλέπω ποια είναι η διαφορά.»

-Υπήρξε περίοδος που οι «μαύρες» σου κράτησαν χρόνια;

« Έχω νιώσει στενοχώρια από ερωτική απογοήτευση για καιρό. Αυτού του είδους οι στενοχώριες θα έπρεπε να διαρκούν λιγότερο, αλλά είναι τελικά οι πιο σφοδρές.

-Ξέροντας ότι έχεις βιώσει και απώλειες, θα πίστευα ότι αυτές θα σου στοίχιζαν περισσότερο.

«Προφανώς μιλάς για την απώλεια του πατέρα μου. Αυτή ήρθε όταν ήμουν μεγάλος και είχα φιλοσοφήσει τα πράγματα. Περισσότερο με οδήγησε σε άλλα επίπεδα, παρά με βύθισε σε κατάθλιψη. Όταν έχεις να κάνεις με το θάνατο, που είναι κάτι μεγαλύτερο από σένα, πρέπει να το δεχτείς. Ο πόνος είναι πιο εποικοδομητικός, αν μπορείς να το πεις αυτό. Στα ερωτικά βγάζεις μια παράνοια.»