Πάνος Κιάμος: «Η διαφορά των γενεών πια γίνεται χαώδης»

«Την ημέρα. Το φως της ημέρας» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Σου έχει στερήσει την ευκολία να κυκλοφορείς άνετα με το μετρό;

«Βέβαια. Μου έχει στερήσει και το να βγω έξω και να φάω απλά. Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ το φαγητό μου όταν νιώθω τριάντα μάτια να κοιτούν την μπουκιά μου»

-Δεν είναι γλυκό αυτό;

«Όχι, δεν είναι. Αρκετές φορές θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να μην ασχολούνται μαζί μου. Από την άλλη, αυτό σημαίνει ότι έχω επιτυχία στη δουλειά μου. Ξέρω ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καριέρας μου. Μου αρέσει να είμαι κοντά στον κόσμο. Ποτέ δεν έχω υπάρξει απόμακρος.»

-Έχεις χάσει, λόγω δουλειάς, την πρώτη ημέρα των παιδιών σου στο σχολείο;

«Όχι, έχω χάσει όμως πράγματα. Το πρώτο δόντι που βγήκε, για παράδειγμα, το έχασα. Συνήθως, όταν ο μπαμπάς δουλεύει πολλές ώρες, τα παιδιά δένονται περισσότερο με τη μητέρα.

-Ισχύει ότι, ειδικά στις μικρές ηλικίες, μετρούν την αγάπη με την ώρα παρουσίας του γονιού;

«Σίγουρα. Από την άλλη όμως, ο πατέρας πρέπει να δουλεύει. Δεν μπορείς να το αποφύγεις. Ο άντρας είναι λογικά αυτός που πρέπει να εργάζεται και να κερδίζει τα προς το ζην της οικογένειας και η μητέρα να είναι στο σπίτι με τα παιδιά»

-Κάποιοι λένε ότι αυτό είναι παλιακό και ξεπερασμένο πια μοτίβο οικογένειας.

«Και κάποιοι λένε ότι δεν υπάρχει οικογένεια πια! Για μένα το παν είναι να μπορείς να περάσεις στα παιδιά σου ηθικές αξίες και αρχές.»

-Παρ' όλα αυτά, σε πιάνουν τύψεις σε βαθμό που να εξαγοράζεις την αγάπη τους με δώρα;

«Το κάνω. Ο μπαμπάς σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται ο μαλακός της υπόθεσης. Επειδή ακριβώς έχει τύψεις, δεν λέει συχνά όχι.»

- Ο καλός μπαμπάς είναι πάντα ο μπαμπάς μας;

«Αυτό ισχύει στην Ελλάδα για όλα. Έχουμε το σύνδρομο «το δικό μας είναι πάντα το καλύτερο». Το σύνδρομο της κουκουβάγιας.»

-Είναι δύσκολο να φέρεις βόλτα μία οικογένεια με τρία παιδιά;

«Πολύ. Το δυσκολότερο είναι ότι έχεις να κάνεις με ξεχωριστούς χαρακτήρες. Η διαφορά των γενεών πια γίνεται χαώδης.»

-Είναι η κρίση ανασταλτικός παράγοντας για τέταρτο παιδί;

«Βεβαία.»

-Θα σε πίεζε δηλαδή αν ερχόταν ένα τέταρτο;

«Είμαστε μια χαρά με τρία.»