Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Αγαπώ το θέατρο, µου δίνει δύναµη, είναι το καταφύγιό µου»
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης παραδέχεται πως η μεγάλη του αγάπη είναι το θέατρο, γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί σε αυτό. Φέτος μάλιστα, πρωταγωνιστεί σε μία παράσταση, τον "Θεό της σφαγής ενώ σκηνοθετεί μία άλλη, το "Για όνομα"...
«Σφαγή» γίνεται στο «Αθηνών» και τον «Θεό της σφαγής», «σφαγή» γίνεται και στο «Αλίκη» και στο «Για όνοµα» που έχεις σκηνοθετήσει...
«Στο ένα έργο όλα ξεκινούν από έναν καβγά δύο παιδιών και στο άλλο όλα γίνονται για ένα όνοµα. Πρόκειται για µια απολαυστική κωµωδία των Mathieu Delaporte - Alexandre de la Patellière, που απέδωσε µε ιδιαίτερη έµπνευση ο Θοδωρής Πετρόπουλος. Μια συνάντηση για δείπνο ανάµεσα σε πέντε άτοµα που συνδέονται στενά µε φιλικούς και οικογενειακούς δεσµούς θα εξελιχθεί σε ρινγκ όπου ο καθένας βγάζει τα απωθηµένα του, τα οποία έχουν συσσωρευτεί µέσα στα χρόνια της γνωριµίας τους. Αφορµή το όνοµα που θα δοθεί στο µωρό που περιµένει το ένα ζευγάρι της παρέας, γιατί η επιλογή ονόµατος δεν είναι τελικά καθόλου εύκολη ή αυτονόητη υπόθεση. Χάρηκα πολύ που συνεργάζοµαι ξανά µε τους εξαίρετους Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και Βίκυ Σταυροπούλου, που κάναµε πέρυσι µαζί στο ίδιο θέατρο την «Ντόλυ, την προξενήτρα», και που στην παρέα συµπράττουν δυναµικά ο Φάνης Μουρατίδης, η Μαρία Κωνσταντάκη και ο Αντώνης Λουδάρος».
Εκτρέπονται οι ήρωες και στα δύο έργα και βλέπουµε ότι γύρω µας εκτρέπονται όλο και περισσότεροι. «Σφαγή» γίνεται...
«Αγρίεψε το τοπίο, αυτή είναι η αλήθεια. Αντί να µας φέρει πιο κοντά η κρίση, µας έχει οδηγήσει στα όριά µας, µε αποτέλεσµα να µην έχουµε πολλές αντοχές και να ξεσπάµε. Το στοίχηµα, όπως σου έλεγα και πριν, είναι να το τιθασεύσεις αυτό, να µην το αφήσεις να σε πάρει από κάτω και να έρθεις κοντά στον άλλο. Μόνο µε το «µαζί» θα τα βγάλουµε πέρα, νοµίζω».
Αυτός ο «µαραθώνιος» που έζησες ανάµεσα στις πρόβες του «Θεού της σφαγής», που σκηνοθέτησες και πρωταγωνιστείς, και τις εντατικές πρόβες τού «Για όνοµα» δεν ήταν εξαντλητικός;
«Έχω συνηθίσει τους «µαραθώνιους», που είναι µεν εξαντλητικοί, αλλά από την άλλη έχουν µια µεγάλη γοητεία, αφού περνάς από το ένα έργο στο άλλο, από τη µια παρέα στην άλλη. Αγαπώ το θέατρο, µου δίνει δύναµη, είναι το καταφύγιό µου και δεν βλέπω την ώρα να βιώνω τη µέθεξη και τη χαρά που προσφέρει η δηµιουργία, η επαφή µε το κοινό».
Πηγή: Real