Στέλιος Ρόκκος: «Ε, όχι! Δεν τα φάγαμε μαζί»

Επέστρεψες στη Λήμνο με τα capital controls. Αλήθεια, πώς αντιμετώπισες τότε όλη αυτή την αναταραχή;

«Ήταν κλειστές οι τράπεζες και ένιωθα σαν να ζω σε εμπόλεμη ζώνη. Την κατάσταση την αντιμετώπισα με χιούμορ. Ουσιαστικά αποδείχθηκε η ωμή αλήθεια. Υπήρξε ένας Τσίπρας, που μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορεί να διαπραγματευτεί, σίγουρα το προσπάθησε, και εκεί ξεβρακωθήκαμε. Μας είπαν «ή καταστρέφεστε ή θα είστε υπάλληλοι και θα κάνετε ό,τι θέλουμε».

Θεωρείς ότι δεν πρέπει να τους επιστρέψουμε τα χρήματα, που δανειστήκαμε δηλαδή;

«Μεγάλη κουβέντα αυτή. Δεν πιστεύω ότι ευθύνεται ο κόσμος. Αυτό που έχει ειπωθεί ότι «μαζί τα φάγαμε» ισχύει μόνο στο επίπεδο ότι έδωσαν χρήματα οι κυβερνήσεις, αλλά άφησαν τον κόσμο ανεξέλεγκτο, χωρίς να τον καθοδηγήσουν. Δηλαδή, φαντάσου έναν τύπο στο μπαλκόνι να πετάει χρήματα, να τα παίρνει ο κόσμος, να κάνει ψώνια και μετά να τα ζητάει πίσω. Έτσι έγινε. Ήταν σκορποχώρι και ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα».

Εσύ χαλούσες περιττά χρήματα;

«Φυσικά! Όλοι χαλάσαμε. Αλλά είμαι από τους τυχερούς, που ζω ακόμα με αξιοπρέπεια. Θα έχω πρόβλημα μόνο αν σταματήσει η δουλειά μου. Όταν βγαίνει ένας πρωθυπουργός και λέει ότι το Χρηματιστήριο θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία και μετά από λίγες εβδομάδες αυτό καταρρέει, είναι ένας εγκληματίας, που κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Γιατί; Γιατί απλά δεν υπάρχει έλεγχος από το κράτος. Το κράτος είναι τόσο... τρύπιο και μετά ρίχνουν τα βάρη στον κόσμο ότι «μαζί τα φάγαμε». Ε, όχι! Δεν τα φάγαμε μαζί. Έπρεπε να υπάρχει έλεγχος. Το θέμα έχει τελειώσει .Ή βάζουμε το κεφάλι κάτω και γεννιόμαστε από τις στάχτες μας, κάτι που δεν ξέρω αν αντέχω ή ανήκουμε στην Ευρώπη και παλεύουμε για καλύτερη διαπραγμάτευση. Αυτό που έχω απαίτηση από τους κυβερνώντες τώρα, είναι να νοικοκυρέψουν αυτό το χάος, που λέγεται Ελλάδα».