Γιώργος Γιαννόπουλος: «Είμαι π…ανα καλαματιανή»

«Έχω «χτίσει» καλά τα πράγματα, ήμουν στο πλαίσιο. Είμαι που***να καλαματιανή. Δουλεύω μέσα στην κρίση, γιατί έχει χτιστεί κάτι, τίποτα δεν γίνεται τυχαία στη ζωή. Έχω πει και «όχι», τα έχω μελετήσει. Κάνω πράγματα που γουστάρω και βλέπω μπροστά. Σκέφτομαι μεγάλα, ποτέ μικρά και μίζερα, γι' αυτό και στην κρίση είμαι αισιόδοξος ότι θα πάνε όλα καλά. Ένα πράγμα με στεναχωρεί και κλαίω... μου ταράζει την ψυχή. Είναι το θέμα των προσφύγων. Είναι ντροπή για όλους μας. Προσπαθώ να βρω τρόπους με συναδέλφους για να κάνουμε κάτι, να βρούμε λύσεις. Έχω σκεφτεί ακραία, μέχρι απεργία πείνας. Πηγαίνω ρούχα, προσπαθώ και ενεργοποιώ ανθρώπους στη γειτονιά μου να το κάνουμε, αλλά είναι το λιγότερο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είμαι πολύ επηρεασμένοι από αυτή την ιστορία» τόνισε στο Λοιπόν.

- Σε ποια άλλη στιγμή έχεις κλάψει;

«Έκλαψα πρόσφατα για τον μπαμπά μου, το Μάιο. «Έφυγε» σε ηλικία 100 ετών, και ήμουν «χαρούμενος», γιατί «έφυγε» με αξιοπρέπεια, με πολλή αγάπη από τους δικούς του. «Πήγε» πολύ καλά. «Έφυγε» στα χέρια τα δικά μου και της αδερφής μου. Όσο περνάνε τα χρόνια, συγκινούμε ευκολότερα, με πιάνει «κάτι». Βλέπω την αδικία και συγκινούμαι, γιατί να μην υπάρχουν ίσες ευκαιρίες στους ανθρώπους;»