Μεταξάς: «μου έχει συμβεί να ζήσω μη ανθρώπινες συμπεριφορές από ανθρώπους στο χώρο»
Πόσο δύσκολο είναι για τον Όθωνα Μεταξά να ξαναμπαίνει στο ρόλο του Φερνάντο στην παράσταση «Η Μέθοδος Γκρόνχολμ» έπειτα από τόσο καιρό;
«Είναι και δύσκολο και εύκολο. Το δύσκολο είναι ότι το έχουμε αφήσει επτά μήνες. Απο' την άλλη είναι τόσο ωραίο το έργο και ο δικός μου ρόλος, που δεν έχει εξαντληθεί. Γενικά, οι ωραίοι και μεγάλοι ρόλοι νιώθεις ότι δεν εξαντλούνται και ειδικά όταν αποστασιοποιείσαι και λίγο νιώθεις ότι μπορείς να τον πάρεις και να τον πας ακόμα πιο πέρα» τόνισε ο ηθοποιός στο 7 Μέρες TV.
-Ο Φερνάντο παρουσιάζεται για μια θέση εργασίας.
«Και οι τέσσερις θεωρούν τους άλλους υποψηφίους, αλλά τους ανακοινώνεται ότι οι τρεις είναι υποψήφιοι και κάποιος από τους τέσσερις είναι της εταιρίας- Και μετά αρχίζει ένα παιχνίδι άπου ο καθένας υποψιάζεται τους άλλους και ο καθένας ψάχνει να βρεις ποιος είναι. Υπάρχει μία διαδικασία άμυνας-προστασίας και τελικά υπάρχουν μεγάλες ανατροπές γιατί είναι πιο σύνθετα τα πράγματα.»
-Τι έκανε τόσο αγαπητό το συγκεκριμένο έργο στο ελληνικό κοινό;
«Είναι ένα έργο που έχει ανατροπές, έχει χαρακτήρες. Ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί. Γιατί και οι άνθρωποι βιώνουν στον εργασιακά τους χώρο ή κατά τη διαδικασία συνεντεύξεων τέτοιες απάνθρωπες καταστάσεις και συμπεριφορές. Εύκολα μπορεί κάποιος να δει ένα κομμάτι του μέσα σε αυτούς τους ρόλους και σε αυτή τη διαδικασία, γιατί όλοι δουλεύουμε κάπου και όλοι έχουμε υποστεί ψυχολογική βία από προϊσταμένους.»
-Υπάρχει κάποιο περιστατικό το οποίο να έχεις ζήσει εσύ;
«Στη διαδικασία της επιλογής αλλά και μετά, στη διαδικασία της δημιουργίας, υπάρχουν συνθήκες δύσκολες στο θέατρο και τρικλοποδιές ή σου ζητάνε να κάνεις πράγματα που ξεπερνούν τα ηθικά σου όρια, οπότε σαφώς έχω. Δεν έχω να σου πω κάτι συγκεκριμένο, αλλά μου έχει συμβεί να ζήσω μη ανθρώπινες συμπεριφορές από ανθρώπους στο χώρο. Είτε προδοσίες, είτε ψέματα και κοροϊδίες. «
-Και πώς τις αντιμετώπισες;
«Τις περισσότερες νομίζω τις έχω θάψει σαν να μη συνέβησαν, γιατί μόνο έτσι μπορείς να προχωρήσεις. Βέβαια, όλες αυτές κάτι αφήνουν, γιατί συσσωρεύονται. Το θέμα είναι η συσσώρευση αυτή να γίνεται μάθημα και θωράκιση και να μην είναι φθορά.»