Αθηνά Μαξίμου: Το μωρό που δεν ήρθε και το αυτομαστίγωμα

«Απλά συμβαίνει και δεν έχω λόγο να το κρύψω ούτε να το φοβάμαι» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Έχεις κλάψει γι' αυτό;

«Ποιος δεν θα έκλαιγε για μια τέτοιου είδους απώλειας»

-Έχεις βρεις λύσεις, όμως

«Δεν έχω βρει. Το θέμα δεν είναι να βρει κανείς τις λύσεις, αλλά να θέσει το ερώτημα.»

- Το «γιατί» σε μένα;

«Όχι. Συμβαίνει. Θέλεις να δεις μήπως κάτι φταίει για το γεγονός ότι συμβαίνει».

-Η απάντηση κρύβεται στο παρελθόν μας;

«Ναι. Πρέπει να ξαναγυρίσεις πίσω, είτε στο απώτερο είτε στο πρόσφατο παρελθόν. Όταν ο γιατρός σου ανακοινώνει ότι δεν πέτυχε η εγκυμοσύνη, τα βάζεις με τον εαυτό σου. Εκείνη την ώρα περνάς από πολλές φάσεις. Δεν είναι ένα πράγμα. Είναι το ίδιο συναίσθημα με την απώλεια ενός προσώπου.»

-Εκδίκηση περνάς;

«Αυτομαστίγωμα περνάς. Το θέμα είναι πόσο χρόνο σπαταλάς στο κάθε στάδιο για να πας παρακάτω και αν τελικά προχωράς.»

-Αρα πού κατέληξες;

«Ό,τι είναι να 'ρθει θε να 'ρθεί, αλλιώς ας προσπεράσει. Η ζωή δεν είναι ένα πράγμα. Είναι άσχημο να βάζει κανείς τέτοιους εμμονικούς στόχους και για τον ίδιο και για τους άλλους. -'

-Έχεις σκεφτεί ως λύση την υιοθεσία;

«Κάτι έχουμε κοιτάξει, αλλά είναι δύσκολη διαδικασία.»

- Εννοείς ότι έχει πολλή «χαρτουρα»;

«Δεν είμαι εναντίον αυτής της χαρτούρας με έναν τρόπο. Θα, μου πεις, είναι καλύτερο να μεγαλώνει ένα παιδάκι σε ένα ορφανοτροφείο για τόσα χρόνια; Όμως συνομίλησα με κάποιους υπεύθυνους από εκεί και κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που παίρνουν τα παιδιά και ύστερα από λίγο καιρό τα γυρίζουν σαν βαλίτσες πίσω, επειδή δεν μπορούν ή δεν αντέχουν.»

-Δεν είναι κρίμα όμως να χάνεις τα καλύτερα χρόνια του παιδιού ή τα χρόνια του μεγαλώματος του και να πάρεις μία έτοιμη οντότητα, έναν έτοιμο χαρακτήρα, όταν ήτα έχει διαμορφωθεί; Όταν λες «θέλω ένα παιδάκι», δεν σκέφτεσαι τα πάμπερ του, τα μπιμπερό του; Το πρώτο του δόντι;

«Όχι! Τίποτα από αυτά δεν σκέφτομαι. Γενικά με πιάνει μια τεράστια αμηχανία με τα βρέφη. Αν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με την οντότητα που βρίσκεται απέναντι μου, έχω ένα θέμα!»

-Καλή μαμά είναι πάντα η μαμά μας;

«Ε, όχι μωρέ. Για όνομα! Αν ήταν έτσι, δεν θα ήθελε κανένας να γίνει γονιός.»

-Πώς κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις μαμά; Χτύπησε το περιβόητο καμπανάκι;

«Δεν πέρασα ποτέ φανατικά από αυτή την περίοδο. Μου ήταν πολύ ευχάριστο και είχα τρελή χαρά κάθε φορά. Αλλά δεν ξέρω αν θα ήμουν μια χαζομαμά.»