Γιατί ο Φοίβος Δεληβοριάς "μετακόμισε" στο πατρικό του;

Γιατί γύρισες στο σπίτι που μεγάλωσες για να γράψεις και να ηχογραφήσεις τραγούδια;

«Είχα κάνα δυο χρόνια να γράψω τραγούδια μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου και ενώ είχα αρχίσει πια να απελπίζομαι, για μία εβδομάδα συνεχώς άρχισα να βλέπω στον ύπνο μου το πατρικό μου. Οι γονείς μου μένουν πια εκτός Αθηνών και έτσι δεν πήγαινα και πολύ συχνά εκεί. Το σπίτι υπήρχε, σχεδόν αχρησιμοποίητο. Ξυπνούσα με μιαν αγχωμένη επιθυμία να πάω, να ψάξω τις αποθήκες, να βρω πράγματα. Λοιπόν, πηγαίνω πράγματι, ανοίγω την πόρτα στο παλιό δωματιάκι που έγραφα τα τραγούδια, ξεφυλλίζω βιβλία και συγκινούμαι που ακούω από τον κάτω όροφο το κελάηδισμα των πουλιών της γιαγιάς μου. Η γιαγιά μου παλιά είχε πάρα πολλά οδικά πτηνά, είχε δεκάδες κλουβιά με πουλιά διαφόρων ειδών. Παίρνω, λοιπόν, ένα ελεεινό κιθαρόνι που έχω παρατημένο εκεί και αρχίζω ένα τραγούδι με πουλιά στην Καλλιθέα, παπαγάλους, αετούς, αηδόνια, περιστέρια. Είναι το πρώτο του δίσκου, το "Ερημιά στην Καλλιθέα". Μόλις το τελείωσα και κάθισα χαρούμενος να ξεκουραστώ, δεν άκουγα πια πουλιά. Και εκεί συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχουν πια πουλιά από κάτω, εδώ και χρόνια. Κι όμως, ορκίζομαι πως την ώρα που έγραφα, τα άκουγα πεντακάθαρα. Αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει να μεταφέρω το πιάνο μου από την επόμενη ημέρα κιόλας και να πηγαίνω κάθε πρωί εκεί για να γράψω έναν δίσκο που θα ονομαζόταν "Καλλιθέα"».