Σφακιανάκης: «Εάν ήθελα να εμφανιστώ στο Ηρώδειο θα το είχα προσπαθήσει, αλλά δεν μου λέει τίποτα»
Εκτός από τους συνεργάτες του στη «Φαντασία», έχει εντοπίσει κάποιον ξεχωριστό από τη νέα γενιά τραγουδιστών ο Νότης Σφακιανάκης;
«Δεν παρακολουθώ τα ελληνικά δρώμενα, ακούω μόνιμα ξένη μουσική, παλιά και καινούρια κομμάτια. Αποφεύγω να ακούω ελληνικά γιατί ξέρω ότι στο δεύτερο-τρίτο τραγούδι θα εκνευριστώ. Ακούω το ίδιο πράγμα, από άλλες φωνές που μοιάζουν, με παρόμοιες ενορχηστρώσεις, με απαράλλαχτο ύφος, με λόγο που δεν έχει και πολλά να πει. Υπάρχουν βέβαια και ωραία τραγούδια, αλλά για να τα ακούσεις θα πρέπει να περάσεις μία ολόκληρη ημέρα στο ραδιόφωνο για να πετύχεις 5-10 από αυτά» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Ποιο πιστεύεις ότι είναι το δικό σου πλεονέκτημα, κάτι που δεν έχουν άλλοι συνάδελφοί σου;
«Ανέκαθεν το δικό μου όνειρο ήταν να γίνω καλλιτέχνης, όχι απλώς να τραγουδάω επειδή έχω καλή φωνή, αλλά να λέω τραγούδια κοινωνικού περιεχομένου, να προσεγγίζω τον κόσμο σε μεγάλους χώρους, σε στάδια κ.λπ. Οχι ότι αντιμετωπίζω τα κέντρα διασκέδασης με υπεροψία. Κάθε άλλο, μου αρέσουν, είναι το βήμα μου, εδώ εκφράζομαι, τρελαίνομαι, συγκινούμαι, γελάω, θυμώνω, επικοινωνώ. Εάν ήθελα να εμφανιστώ, π.χ., στο Ηρώδειο ή στο Μέγαρο Μουσικής, θα το είχα προσπαθήσει, αλλά κάτι τέτοιο δεν μου λέει απολύτως τίποτα, όχι ο χώρος βέβαια, αλλά η διαδικασία έως ότου φτάσεις εκεί. Και να τραγουδήσεις στο Ηρώδειο, γιατί; Για να σε χλευάσουν ορισμένοι, αυτοί που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καν; Διότι το μόνο που κάνουν αυτοί είναι ζημιά, κρίνουν τους ανθρώπους όχι αντικειμενικά, αλλά βάσει συμφερόντων. Αξίζει τον κόπο να πας εκεί, να περάσεις αυτόν τον πόνο, αυτόν τον φθόνο που έχουν κάποιοι; Δεν ξέρω για άλλους, αλλά για εμένα η «Φαντασία» (όπως και η «Ιερά Οδός», η «Ιερά Θέα», το «Εναστρον», η «Πύλη Αξιού» στη Θεσσαλονίκη, τα γήπεδα στην Κύπρο και σε όλη την Ελλάδα ή την Αμερική όπου δίνω συναυλίες κ.ο.κ.) είναι αρκετά."