Δήμητρα Ματσούκα: «Ήμουν αγοροκόριτσο και ατρόμητο »

«Μπα, δεν θα το έλεγα... Ως παρένθεση μόνο μπορεί να ζω έτσι όπως λες. Παρένθεση, όμως, με μια συχνότητα αραιή. Δεν μου αρέσει να ζω στο... κόκκινο, θέλω η ζωή μου να κυλάει και όχι να ρέει βίαια!» τόνισε στο You.

-Τα «πρέπει» τι ρόλο παίζουν στη ζωή σου;

«Εδώ, έχω ένα θεματάκι. Δεν μου αρέσει το γεγονός ότι τα «πρέπει» στη ζωή μου αφορούν μόνο στη δουλειά μου. Θα ήθελα να τα ακολουθώ και σε άλλους τομείς, και πράγματι σιγά-σιγά τα καταφέρνω...»

-Λειτουργείς με το ένστικτο ή με τη λογική;

«Συμπίπτουν σ’ εμένα αυτά τα δύο. Δύσκολα τα διαχωρίζω.»

-Έχω την αίσθηση ότι είσαι ένα πολύ ευαίσθητο άτομο που προσπαθεί να κρύψει την ευαισθησία του για να μην πληγωθεί... Ισχύει;

«Ανήκω στον μέσο όρο. Έχω κι εγώ αρκετές εκδοχές, με κυρίαρχη αυτήν της ευαισθησίας, όπως λες, αλλα όχι αδιακρίτως. Θέλω να πω ότι υπάρχουν πρόσωπα ή καταστάσεις που ενεργοποιούν την ψυχρή μου πλευρά, η οποία όταν προκύψει μου βγαίνει αβίαστα και πηγαία...»

-Σε έχουν πληγώσει άνθρωποι;

«Ναι. Τους έχω συγχωρήσει, βεβαίως. Αλλά δεν τους εκτιμώ πια.»

-Αλήθεια, συγχωρείς εύκολα;

«Ναι. Ωστόσο δύσκολα ξεχνάω τη ρωγμή όταν αυτή δημιουργείται.»

-Την καρδιά σου την ανοίγεις εύκολα ή κρατάς καλά κρυμμένα μυστικά;

«Δεν είμαι σταθερή σε αυτό, αναλόγως τον «συμπαίκτη». Συνήθως, πάντως, δεν ανοίγομαι. Και δεν επιζητώ ούτε οι άλλοι να μου ανοιχτούν...’

-Τα παιδικά σου χρόνια πώς ήταν; Ήσουν αγοροκόριτσο ή ένα κοριτσάκι που έπαιζε με κούκλες;

«Στα εννιά μου έκανα δώρο όλες τις κούκλες μου σε μια συμμαθήτριά μου. Ήμουν αγοροκόριτσο και ατρόμητο, μάλιστα. Κάθε εβδομάδα σχεδόν με έτρεχαν για ράμματα! Η μητέρα μου αντιμετωπιζόταν από τους γύρω της ως... οσιομάρτυρας!»