Ιορδανίδης: «Τη ζωή μου δεν μπορώ να τη φανταστώ χωρίς τη Θάλεια»

Θάλεια: «Εκείνα τα χρόνια ήταν αγνά και ανέμελα ο Τάσος, που μόλις τον είχα γνωρίσει, έκανε τα πρώτα του βήματα στην παραγωγή και την υποκριτική και, όταν τον ακολούθησα στο κομμάτι της παραγωγής είχαμε μια ρομαντική ματιά ως προς το θέατρο. Τα κάναμε όλα με περίσσια ευκολία, παίρναμε γρήγορες αποφάσεις, είχαμε πιο παρεΐστικη διάθεση. Τα τελευταία χρόνια έχουμε μπει πια ενεργά στον επαγγελματικό στίβο του θεάτρου» τόνισε στο ΟΚ.

Τάσος: «αι τότε θεωρούσαμε ότι είχαμε επαγγελματισμό, αλλά οι οπτικές και τα δεδομένα αλλάζουν.»

Θάλεια: «Τα μεγέθη είναι διαφορετικά Τότε πηγαίναμε στα τυφλά. Τώρα έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στο κοινό. Αυξάνεται ο όγκος των θεατών, οπότε έχουμε το άγχος κάθε δουλειά να αγγίξει το κοινό και να μη μετανιώσει που πλήρωσε το εισιτήριο για να έρθει να μας δει. Είναι σπουδαία έξοδοι.»

-Μετά τη γνωριμία σας, δέσατε γρήγορα; Αποκτήσατε αμοιβαία εμπιστοσύνη;

Τάσος: «Εμπιστοσύνη είχαμε με το «καλημέρα», και σε ανθρώπινο και οε ερωτικό και σε συντροφικό και σε συναδελφικό επίπεδο. Φυσικά, όσο κι αν ταυτίζεσαι με τον άνθρωπο σου, υπάρχουν συγκρούσεις και διαστάσεις στις απόψεις αλλά στο τέλος της μέρας καταλήγουμε πως, ό,τι κι αν έχουμε πει ο ένας στον άλλον, λειτουργούμε με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Άλλωστε, δεν απείχαμε ποτέ ως προς τις οπτικές μας.»

Θάλεια: «Με τον Τάσο έχουμε μεγάλη οικειότητα. Νιώθουμε σαν να είμαστε μια ζωή μαζί. Κι έτσι όπως έχουμε χτίσει τη ζωή μας, είμαστε συνεχεία μαζί. Γνωριστήκαμε πολύ γρήγορα πολύ καλά.»

Τάσος: «Μπορεί να ακουστεί κοινότοπο, αλλά είναι αλήθεια ότι εγώ τη ζωή μου δεν μπορώ να τη φανταστώ χωρίς τη Θάλεια. Δεν θυμάμαι τη ζωή μου πριν από εκείνη. Μου έρχονται καμιά φορά αναμνήσεις και λέω: «Η Θάλεια πού ήταν. Δεν είχαμε γνωριστεί ακόμη!». (Γελάει)