Γιώργος Μαζωνάκης: «Δεν με ενδιαφέρει η ανεμελιά, μου κάνει κάτι ουδέτερο και τεμπέλικο»

«Εύκολο ή δύσκολο, έχω μάθει να ζω με αυτό. Το να παραπονιέσαι για ό,τι έχεις γίνει, τπ στιγμή μάλιστα που το ήθελες πάρα πολύ, είναι τουλάχιστον άδικο. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις αδύναμες στιγμές μας, που μπορεί, π.χ., να τα βάλουμε με τον εαυτό μας ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, όμως στο τέλος νιώθω ευγνώμων» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Πότε η αναγνωρισιμότητα γίνεται ανεπιθύμητη;

«Όταν τρως κάπου έξω και σε πλησιάζουν ορισμένοι για να φωτογραφηθούν μαζί σου και εκείνη τη στιγμή πρέπει να γίνεις δυσάρεστος και να εξηγήσεις το αυτονόητο. Ότι, δηλαδή, δεν είσαι θέμα για φωτογραφία σε μια ιδιωτική σου στιγμή.»

-Έχετε πάψει να είστε ανέμελος;

«Δεν με ενδιαφέρει η ανεμελιά, μου κάνει κάτι ουδέτερο και τεμπέλικο. Με ενδιαφέρει όμως η ηρεμία, η εσωτερική ειρήνη και γι' αυτήν παλεύω καθημερινά.»

- Έχετε στερηθεί τον έρωτα;

«Άλλοτε ναι, άλλοτε όχι...Ίσως τις πιο πολλές φορές ναι, αλλά ας μη μιλάμε γενικά, καμιά φορά οι προτεραιότητες μπορεί να είναι λάθος και να σε οδηγούν σε αυτήν τη στέρηση.»

-Όσο πιο επιτυχημένα είναι τα επαγγελματικά τόσο πιο πολύ «βαλτώνουν» τα προσωπικά. Σωστό ή λάθος;

«Δεν πιστεύω σε αυτούς τους αφορισμούς, μόνοι μας φτιάχνουμε τις συνθήκες, τίποτα δεν συμβαίνει ερήμην μας. Ακόμη και όταν το αποδίδουμε στην τύχη, το κάνουμε για να κρύψουμε τις δικές μας ευθύνες και αδυναμίες.»