Δημήτρης Παπάζογλου: «Είχα πάθος γι' αυτό που έκανα και έτσι εντέλει τα κατάφερα»

«Όταν βρέθηκα για πρώτη φορά να χορεύω μπροστά στους άλλους συμφοιτητές μου, έπαθα ψυχολογικό σοκ, καθώς συνειδητοποίησα ότι δεν έχω τα προσόντα για χορευτής. Δεν διέθετα το κλασικό σώμα χορευτή και είχα λόρδωση. Είχα όμως ένα μεγάλο ατού: έκανα πιρονέτες βγάζοντας συναίσθημα. Με τα χρόνια προσπάθησα να ξεπεράσω τη σωματική μου αδυναμία» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Σε κάποιες επιδείξεις της σχολής, θυμάται, άλλος πρόβαρε τη «Λίμνη των Κύκνων» κι άλλος τα δυνατά λυρικά κομμάτια. «Εγώ χόρεψα συρτάκι», αποκαλύπτει. «Είχα τέτοιο πάθος, που έγινα μέχρι και εξώφυλλο σε περιοδικό». Δύο χρόνια μετά αρχίζει τη διεθνή του καριέρα χορεύοντας στην «Αΐντα» σε θέατρο της Γερμανίας: «Η σκηνή ήταν 30x30 μέτρα και εγώ, ένα παιδί από μια φτωχογειτονιά της Αθήνας, ένιωθα άγχος και αμηχανία. Πώς να αντέξεις όλο αυτό όταν προέρχεσαι από μια χώρα χωρίς υποδομή και κουλτούρα; Είχα πάθος όμως γι' αυτό που έκανα και έτσι εντέλει τα κατάφερα».