Η συγκινητική εξομολόγηση του Θέμη Γεωργαντά για την απώλεια του πατέρα του

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλαψες;
Χθες...

Γιατί;
Πέρσι έχασα τον μπαμπά μου και σαν χθες είχε τα γενέθλιά του... Τον σκεφτόμουν πολύ...

Έχεις ξεπεράσει την απώλειά του;
Όχι, αυτού του είδους οι απώλειες δεν ξεπερνιούνται ποτέ. Απλά συμφιλιώνεσαι με την απώλεια και σκέφτεσαι μόνο τα όμορφα πράγματα. Εγώ νιώθω ότι είναι κάπου ψηλά, με φυλάει και με προστατεύει. Αναγκάζεσαι να συμφιλιωθείς μ’ αυτό. Εγώ έχασα τον πατέρα μου σε μία νορμάλ ηλικία θανάτου. Σκέψου μία ανάποδη περίπτωση: η μάνα να χάνει το παιδί της. Εκεί τι λες; Δεν ξέρω πως διαχειρίζεται αυτό το πράγμα. Δεν θέλω να το παίζω κλαψιάρης! Αλλά ό,τι ακούμε για το θάνατο, νομίζω δεν ισχύει. Βλέπεις τους γονείς σου να μεγαλώνουν, να φτάνουν σε μία ηλικία, να σκέφτεσαι το τέλος τους, κι όμως τη στιγμή του θανάτου είναι σαν να σε χτυπάει κεραυνός. Δεν είμαστε ποτέ έτοιμοι για την απώλεια.

Τι έχεις κρατήσει από τον μπαμπά σου;
Μόνο τις όμορφες αναμνήσεις. Δεν είχα κι άσχημες όμως... Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, καλοσυνάτος, ευγενικός, με ηθικές αρχές. Ήταν περήφανος για όλους μας.

Πηγή: DOWN TOWN της Κύπρου