Αποστόλης Τότσικας: Αποκαλύπτει πως είναι σα μπαμπάς και αν του μοιάζουν τα δίδυμα
Πώς είναι σα μπαμπάς και σε ποιον μοιάζουν τα αγγελούδια του Αποστόλη Τότσικα και της Ρούλας Ρέβη;
Σε τι βαθμό άλλαξε τη ζωή σου, ο ερχομός των παιδιών σου;
Πάρα πολύ. Άλλος είσαι πριν και άλλος μετά. Αλλάζουν οι προτεραιότητες! Βάζεις τη ζωή σου στην άκρη όταν γίνεσαι πατέρας, γιατί και τα παιδιά ακόμα είναι ένα μάθημα που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Τα παιδιά μου με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.
Γέμισες φοβίες για τα παιδιά σου από τότε που ήρθαν στον κόσμο, όπως συνήθως συμβαίνει με τους νέους γονείς;
Δεν μπορώ να το πω σίγουρα αυτό. Αλλά σίγουρα δεν θα ήθελα να έρθουν σε επαφή με τον κίνδυνο. Ποτέ όμως! Είμαι λίγο σε συναγερμό όταν βγαίνουμε βόλτες, είμαι «πρωτόγονος» στα συναισθήματά μου.
Όταν όμως εσύ περνούσες κάτω από νταλίκες εν κινήσει όταν ήσουν μικρός, πώς θα πεις μετά στα παιδιά σου «μην κάνεις το ένα, μην κάνεις το άλλο»;
(γελάμε) Ε, άλλο εγώ άλλο τα παιδιά μου. Ναι, εντάξει, υπάρχουν αυτά. Είναι το κλασικό λάθος των γονιών. Όσοι είχαν μία «τρελή» παιδική ηλικία ή έκαναν κάποιες χαζομάρες, φοβούνται μην κάνουν το ίδιο και τα παιδιά τους, ακριβώς επειδή εκείνοι κάποτε εκτέθηκαν σε κίνδυνο.
Θα είσαι αυστηρός πιστεύεις μαζί τους;
Δεν ξέρω, δεν φαντάζομαι κιόλας... (γελάει). Σίγουρα, όμως, δεν θα αλλοιώσω την προσωπικότητά τους. Άμα θέλει ένα παιδί να κάνει κάτι, θα το κάνει έτσι κι αλλιώς. Το θέμα μου είναι να κάνουν κάτι με τον ασφαλή τρόπο. Και θα σου φέρω και ένα παράδειγμα: δεν πάω ούτε πέντε μέτρα με το αμάξι, αν δεν φορέσω ζώνη. Μπορεί να ακούγεται χαζό για κάποιους, όμως για μένα είναι τεράστιας σημασίας.
Απολαμβάνεις το μεγάλωμά τους ή κουράζεσαι με το πολύ πρωινό ξύπνημα και την όλη διαδικασία;
Είσαι καλά; Πάρα πολύ το χαίρομαι! Και δεν με εξαντλεί, παρόλο που είναι κουραστικό. Μου δίνει μεγάλη χαρά, ζωή και με ανανεώνει το να είμαι με τα παιδιά μου και να τα φροντίζω. Ανέκαθεν, άλλωστε, λάτρευα τα παιδιά και ήθελα να γίνω πατέρας. Και είμαι συνειδητοποιημένος με αυτή μου την απόφαση. Αν κάποιος δεν θέλει να κάνει παιδιά, θα σε ξενερώσει που θα κλαίει και θα σε ξυπνάει το πρωί. Αν όμως το θέλεις, τότε το χαίρεσαι! Κι εγώ το απολαμβάνω! Να σου πω κι ένα περιστατικό: τις προάλλες είδα έναν πατέρα στο δρόμο που μάλωνε το παιδί του, επειδή δεν έμπαινε στο αυτοκίνητο. Πήρε το χέρι του παιδιού και το βάραγε... Εκείνη την ώρα ήμουν σε φάση να τον σκοτώσω, αλλά ξέρεις, δεν μπορείς να επέμβεις σ’ αυτά.
Σου μοιάζουν τα δίδυμα;
(χαμογελάει) Οι γνώμες διίστανται. Άλλοι λένε ναι. Αλλάζουν μέρα με την ημέρα όμως, γιατί είναι μικρά ακόμη. Όμως και τα δύο έχουν χαρακτηριστικά και δικά μου, αλλά και της Ρούλας.
Πηγή:Down Town της Κύπρου