Βίκυ Λέανδρος: «Ο κόσμος με άκουγε με προσοχή…»
Πώς αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί τους Έλληνες. Τι δηλώνει η Βίκυ Λέανδρος σχετικά με αυτό;
«Kάποια γερμανικά Μέσα ξεπέρασαν κάθε όριο, εκτοξεύοντας προσβολές. Δεν αναφέρονταν στους πολιτικούς, αλλά στον ίδιο τον λαό. Αυτό το έκανε μέρος του Τύπου, όχι το σύνολο των ΜΜΕ. Το θεώρησα ψευδές και άδικο, γι’ αυτό και αντέδρασα όπως έπρεπε. Εμφανίστηκα στις τηλεοράσεις της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου και της Ελβετίας και έγραψα σε γερμανικές και ελβετικές εφημερίδες αποκαθιστώντας την αλήθεια, κάτι που κάνω μέχρι σήμερα. Βγαίνω στο εξωτερικό και το φωνάζω: Για ένα κομμάτι των πολιτικών που είναι διεφθαρμένο δεν φταίει ο λαός, κι αυτός εξαπατήθηκε. Ο Έλληνας είναι υπερήφανος, διαθέτει φιλότιμο και είναι ζεστός. Στις παρεμβάσεις μου φροντίζω να τονίζω ότι οι Έλληνες είναι μορφωμένοι, εργατικοί και, χωρίς να φταίνε, έφτασαν στο σημείο μηδέν. Λόγω της αναγνωρισιμότητάς μου αλλά και του σεβασμού που τρέφουν για μένα, ο κόσμος με άκουγε με προσοχή. Κι έτσι η κοινή γνώμη της Ευρώπης ήρθε αντιμέτωπη με την άλλη άποψη» τόνισε στο Πρώτο Θέμα
- Συνεπώς, η Βίκυ Λέανδρος νιώθει 100% Ελληνίδα;
«Μεγάλωσα στο εξωτερικό, αλλά σε ένα σπίτι που κουβαλούσε πολλή Ελλάδα μέσα του. Το ίδιο έκανα κι εγώ αργότερα στο δικό μου σπίτι. Παρά τις έντονες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, μου άρεσε να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω ελληνικά φαγητά. Οταν τα παιδιά μου πρωτοήρθαν στην Ελλάδα και πήγαμε να φάμε σε κάποιο εστιατόριο απογοητεύτηκαν. Τα θυμάμαι να λένε «αυτά είναι τα ελληνικά φαγητά; Αυτά τα τρώμε και στο σπίτι».
- Είναι αλήθεια ότι στη Γερμανία διοργανώνετε φιλανθρωπικές συναυλίες για να βοηθήσετε τους Έλληνες;
«Nαι, σε συνεργασία με την Εκκλησία τα έσοδα προσφέρονται σε αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας. Πριν από λίγο καιρό καταφέραμε να συγκεντρώσαμε 350.000 ευρώ, τα οποία πήγαν σε φτωχές οικογένειες με παιδιά. Οταν ήρθα στην Ελλάδα για την παράδοση των χρημάτων βρέθηκα μπροστά σε μια σκληρή πραγματικότητα, βλέποντας ατελείωτες ουρές στα συσσίτια της Εκκλησίας και των δήμων. Μου είπαν ότι ο κόσμος είναι πολύ περισσότερος από αυτόν που βλέπω. Κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ. Όταν έρχεσαι στην Ελλάδα από το εξωτερικό έχοντας βιώσει άλλες συνθήκες ζωής, αντιλαμβάνεσαι πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει πια σε αυτή τη χώρα.»