«Δημοφιλής κωμικός μου έβγαλε το σπίτι στο σφυρί! Μου το πήραν για 23 εκ. δραχμές και καταστράφηκα»

-Είναι αλήθεια ότι μετά τον θάνατο του συζύγου σου Σούλη Γεωργιάδη έμπλεξες με πολλά δικαστήρια λόγω χρεών που σου άφησε και έχασες το σπίτι σου;

«Με τον άνδρα μου, αν και ήταν παντρεμένος με Ιταλίδα και είχε δύο παιδιά, ερωτευθήκαμε σφοδρά και παντρευτήκαμε το 1986. Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη γνωριμία μας. Ζήσαμε πολύ καλά μαζί, αλλά ο Σούλης, που -ως γνωστόν- ήταν κινηματογραφικός και τηλεοπτικός παραγωγός, λίγο καιρό πριν το 1997, που «έφυγε» από τη ζωή, πήρε ένα δάνειο από την τράπεζα και με έβαλε τριτεγγυητή. Το αποτέλεσμα ήταν πως όταν έμεινα μόνη μου και η δουλειά δεν «περπάτησε», με κυνηγούσαν θεοί και δαίμονες. Το δάνειο το είχε πάρει για να κάνει μια σειρά με έναν δημοφιλή κωμικό, ο οποίος για να πάρει τα λεφτά του έβγαλε στο σφυρί το σπίτι μου στην Καλλιθέα. Μιλάμε για 170 τετραγωνικά σπίτι, που μου το πήρανε για 23.000.000 δραχμές. Τα χρήματα αυτά τα πήρε όλα ο εν λόγω ηθοποιός. Δεν θέλω να πω το όνομά του, είναι γνωστό σε όσους ξέρουν την ιστορία. Καταστράφηκα χωρίς να φταίω, η κακομοίρα, επειδή έβαλα την υπογραφή μου ως εγγυήτρια. Αλλά δεν πειράζει, να είναι καλά ο άνθρωπος» τόνισε η Χαριτίνη Καρόλου σε καθημερινή εφημερίδα.

-Με ψυχραιμία πάντως αντιμετωπίζεις μία κατάσταση που στην ουσία σε έβγαλε στον δρόμο...

«Εχω μάθει να συγχωρώ στη ζωή μου! Με έχουν βλάψει πάρα πολλοί άνθρωποι και με απαρνήθηκαν άλλοι τόσοι, ειδικά μετά τον θάνατο του άντρα μου, όταν είχα τα αλλεπάλληλα δικαστήρια με τράπεζες, αλλά και με άτομα ακόμη και από το συγγενικό περιβάλλον του Σούλη. Ανθρωποι που τους είχαμε ευεργετήσει μου έδειξαν το πιο αχάριστο πρόσωπό τους. Μέχρι τώρα μου έχουν κάνει περίπου τριάντα δικαστήρια και στο Εφετείο τα έξοδα είναι μεγάλα. Μιλάμε για πολλά χρήματα και εγώ πού να τα βρω, δεν είχα μία. Κάποια στιγμή μια δικηγόρος μου, που ήταν και χασοδίκης, μου ζητούσε επίμονα να της δώσω 1.500 ευρώ και δεν είχα. Της είπα: «Πάρε το ρολόι μου, είναι Rolex και κάνει 3.000 ευρώ». Ούρλιαξε! «Οχι, θέλω τα λεφτά μου! Να πας να βρεις!». Και πήγα και δανείστηκα από κάποιους καλούς ανθρώπους -που ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί- και την πλήρωσα. Μέσα σε όλα αυτά, το 2000 έπαθα ένα φοβερό τροχαίο. Ημουν συνοδηγός σε ένα αυτοκίνητο και έμεινα για τρεις μήνες σε ακινησία στο Νοσοκομείο της Βούλας. Είχα σπάσει χέρια, πόδια, κεφάλι, ήμουν κουρέλι. Και το αντέχω κι αυτό. Θα μπορούσα να είχα πάθει τα εκατό εγκεφαλικά με όλα αυτά που μου έχουν συμβεί, αλλά με έσωσε ο χαρακτήρας μου. Λέω «δεν πειράζει» κι όλα τα προσπερνάω.»