Πέτρος Κωστόπουλος: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Δεν μου λείπει τίποτα»

«Ο ίδιος άνθρωπος παραμένεις, αλλά είσαι πολύ στενοχωρημένος. Συνήθως οι άντρες που τους συμβαίνει μια οικονομική καταστροφή μετά τα 50 πεθαίνουν και βιολογικά. Ο άνθρωπος μαραζώνει και χρειάζονται πάρα, πάρα, πάρα πολλές εξωγενείς ενέσεις για να τα βγάλει πέρα. Να νιώσεις αγάπη, ενδιαφέρον, παρέα. Κυρίως να βλέπεις μάτια παιδιών που σε κοιτάνε και λένε “πιστεύουμε σε σένα”. Αλλον κριτή δεν έχω πια. Κλείσαμε. Τι χειρότερο να ακούσω; Πήγα στον πάτο. Πέρασα και τους εννιά κύκλους της Κόλασης του Δάντη. Δεν ξέρω τι άλλο μου επιφυλάσσει η μοίρα. Ακόμη, πάντως, δεν τα ’χω βγάλει πέρα. Αλλά είμαι λίγο καλύτερα. Τώρα δεν θέλω να πηδήξω από το παράθυρο. Στα μεγάλα τραύματα το ζήτημα είναι να καταλάβεις τι έγινε, να το αποδεχτείς, να υπάρξει μια περίοδος ανάρρωσης και μετά να αρχίσεις να ξαναχτίζεις τον εαυτό σου, τον χαρακτήρα, τη δουλειά σου. Αυτή τη στιγμή είμαι ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο στάδιο» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Υπάρχει κάτι που του λείπει από τότε; Νιώθει νοσταλγία; «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Δεν μου λείπουν οι 500 υπάλληλοι, τα 20 περιοδικά, τα 3 ραδιόφωνα, τίποτα, τίποτα, τίποτα. Μου λείπει η δυνατότητα να κάνω μερικά πράγματα από εκείνα που έκανα. Οπως τα ταξίδια. Δεν πηγαίνω πια ταξίδια. Είχα μάθει να κάνω ωραία ταξίδια. Ηταν η καλύτερη διαφυγή. Εφευγα 10 φορές τον χρόνο να πάω κάπου. Τώρα δεν γίνεται. Αυτό μου λείπει πάρα πολύ. Αλλά τίποτα άλλο. Τι να σου λείψει στην Ελλάδα σήμερα; Εχουμε καταντήσει έτσι που δεν μπορεί να σου λείψει τίποτα. Πρέπει να είσαι πολύ χοντρό ψώνιο για να θες να κάνεις εξτραβαγκάντζες. Δεν νοσταλγώ τίποτα, δεν θα ξανάκανα τίποτα». Ούτε περιοδικά; Εκείνος τότε παραπέμπει σε μια ρήση του Κορνήλιου Καστοριάδη: «Και η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου δεν μπορεί να δώσει παραπάνω από αυτά που έχει. Ενα έχει. Οχι, δεν θα ξανάκανα περιοδικά. Σαν μπίζνα είναι τελειωμένη».

Πώς είναι όμως η ζωή του ή, πιο σωστά, η καθημερινότητά του στη νέα περίοδο στην οποία ιχνηλατεί; «Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή πηγαίνω για γυμναστική το απόγευμα. Το πρωί πάω στη δουλειά μου. Μετά τη γυμναστική πηγαίνω σπίτι με τον Θανάση, τον Ακη και μερικούς άλλους φίλους και βλέπουμε συνέχεια ταινίες και σειρές. Τους μαγειρεύω κιόλας. Ομως αυτοί πλένουν τα πιάτα. Παρασκευή και Σαββατοκύριακο τη θέση τους παίρνει ο Μαξ. Μαγειρεύουμε, βλέπουμε ταινίες, τρώμε. Σάββατο και Κυριακή έχουμε μπάσκετ και ποδόσφαιρο. Πέντε-έξι μέρες κάνω γυμναστική, πέντε-έξι μέρες μαγειρεύω, τις Πέμπτες που είναι οι νέες Παρασκευές που ήταν τα νέα Σάββατα βγαίνω»/

Γιατί τόση γυμναστική; «Με τον χρόνο μπορείς να κάνεις μπρα-ντε-φερ με δύο τρόπους: συνομιλώντας με νέους ανθρώπους και κάνοντας γυμναστική. Προσωπικά τη γυμναστική τη χρησιμοποίησα και ως αγχολυτικό και αντικαταθλιπτικό. Είναι το καλύτερο στον πλανήτη. Η έκκριση ενδορφινών σού δημιουργεί καλή διάθεση για κάνα δίωρο. Είναι κι αυτή μια ντόπα. Λες “χάλια είμαστε, αλλά κρατιόμαστε”. Σου ανεβάζει το ηθικό. Μ’ αρέσουν τα κομπλιμέντα. Πιστεύω ότι η γυμναστική σε διατηρεί σε ένα πιο νεανικό shape από αυτό της ηλικίας σου, μπορείς να φοράς τα ρούχα που θες, να είσαι σε καλή φόρμα. Μ’ αρέσει να είμαι καλοντυμένος - είτε με σπορ είτε με κοστούμι. Μπορεί να ‘μαι ψώνιο και να πρέπει να καταδικαστώ. Αλλά μ’ αρέσει».