Κωνσταντίνα Μιχαήλ: «Είμαι ένας παράξενος λαός»

«Είμαστε ένας πολύ παράξενος και ιδιότροπος λαός. Δεν συμφωνούμε μεταξύ μας και δυστυχώς ποτέ δεν θα συμφωνήσουμε. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δεχτεί όλα τα χτυπήματα της μοίρας και αυτό μας έχει βγάλει και τον χειρότερο αλλά και τον καλύτερο μας εαυτό. Είμαι αισιόδοξη ότι θα ζήσω να δω τον λαό μου να συμφωνεί σε διάφορα πράγματα. Για την ώρα πάντως μένω έκθαμβη και έκπληκτη με όσα συμβαίνουν γύρω μου. Με συναρπάζει το μεγαλείο του Έλληνα, αλλά και ο κατήφορος που παίρνουμε ως λαός. Ιδρώνει το αφτί μου κάθε φορά που ακούω κάτι περίεργο, και λέω "μπράβο μας, εκεί φτάσαμε;". Το είχε πει και ο Σόλωνας, και το έχουμε και σαν ατάκα στο έργο, ότι "οι Έλληνες είναι σαν τα παιδιά, ξεχνάνε"! Αυτό το χούι θα μας ρημάξει» είπε η ηθοποιός στο Τηλέραμα και συνέχισε: ««Χωρίς τον έρωτα τα βλέπουμε όλα να μικραίνουν, κλείνει η ανάσα μας. Μόνο ο έρωτας μπορεί να μας δώσει φτερά. Νιώθεις δυνατός απέναντι στον θάνατο, δεν σε νοιάζει αν θα είσαι φτωχός, αν θα χάσεις σπίτι, πατρίδα, ελευθερία, δεν φοβάσαι τις αρρώστιες. Ο έρωτας είναι το μόνο πράγμα που σε βγάζει από τη δυστυχία, σου δίνει τη δυνατότητα αθανασίας, αισθάνεσαι βασιλιάς, φαντάζεσαι τη ζωή απέραντη, περπατάς και πετάς, είναι όλα δυνατά, μπορείς να ανέβεις ένα βουνό και να κοιτάς από κει πάνω και να μη σε νοιάζει τίποτα. Άμα όμως αρχίζει η κατρακύλα του έρωτα...»