Γαβράς: «Η Αμερική ήταν ένας άγνωστος τόπος όπου είχα πολλά μέτωπα ανοικτά»

Εσύ γιατί αποφάσισες να πας Αμερική;
Την είχα στο κεφάλι μου πριν ακόμα καταλήξω τι θέλω να κάνω επαγγελματικά. Ήταν ένα παιδικό όνειρο, μάλλον μέσω των ταινιών που έβλεπα ως παιδάκι. Ήταν η χώρα των ευκαιριών και ήθελα να την εξερευνήσω.

Δουλεύουν διαφορετικά στην Αμερική;
Υπάρχει σύστημα στο πώς δουλεύουν, έχουν δομή. Δεν μπορείς να μπεις εύκολα. Χρειάζεσαι ατζέντη και πρέπει να κάνεις κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις για να σε εμπιστευτούν. Υπάρχουν κλειστές πόρτες αλλά αξιοκρατικά ανοίγουν.

Όταν πήγες για πρώτη φορά τι φανταζόσουν; Τι ήταν το ιδανικό για σένα;
Ότι θα κατέβαινα απ’ το αεροπλάνο, θα με έβλεπε κάποιος και θα μου έδινε τον πρώτο πρωταγωνιστικό μου ρόλο! Αυτό δεν έπαιξε όμως! Εκείνο που ήθελα ήταν να ψάξω κάπου να μείνω, να βρω δουλειά γιατί πήγα με πολύ λίγα χρήματα και να βγάλω χαρτιά. Ήταν ένας άγνωστος τόπος όπου είχα πολλά μέτωπα ανοικτά.

Δεν σε άγχωνε αυτό;
Κάθε άλλο, το έβρισκα πολύ συναρπαστικό. Μου αρέσει το ρίσκο. Άλλωστε έφυγα με εξαιρετικές συνθήκες, με πολύ καλές προτάσεις τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Με αναζωογονούσε όμως αυτό που συνέβαινε. Όχι μόνο λοιπόν δεν είχα άγχος ή φόβο αλλά πετούσα απ’ τη χαρά μου. Βέβαια, δεν είναι κάτι που προτείνω σε κάποιον. Εάν κάποτε αποκτήσω παιδιά και μου πουν ότι θέλουν να κάνουν αυτό το πράγμα και ξέρω τι θα περάσουν, νομίζω θα πάθω απανωτά εγκεφαλικά. Σε μένα ήταν συναρπαστικό, μου έδωσε μια άλλη δύναμη. Και επειδή το έχω κάνει αρκετές φορές – ήμουν Νέα Υόρκη, έφυγα για Λος Άντζελες, μετά ξαναγύρισα- νιώθω πως ό,τι κι αν πρέπει να κάνω θα τα καταφέρω, θα βρω την άκρη. Δεν με φοβίζει κάτι πια.

Για ποιο απ’ όσα κατάφερες είσαι περισσότερο περήφανος;
Τα τελευταία 6-7 χρόνια ήταν μια πορεία με ανόδους και καθόδους. Στις δύσκολες περιόδους με νευρίαζε που όλο μου το άγχος ήταν να τα καταφέρω εγώ, να πάρω ένα ρόλο ή να μπορώ να καλύψω το ενοίκιο μου. Με νευρίαζε που ένας άνθρωπος προσπαθούσε τόσο πολύ μόνο για τον εαυτό του. Εκείνο που ονειρευόμουν λοιπόν ήταν να έχω κάποτε το χρόνο και τις πηγές έτσι ώστε να μπορώ να προσφέρω και σε άλλους ανθρώπους. Δεν το λέω ως φιλάνθρωπος ή κάτι…

Πηγή:omikron