Τάμτα: «Δεν είχα περιθώριο να σκεφτώ κάτι άλλο παρά μόνο…»
Η Τάμταέγινε μητέρα σε πολύ μικρή ηλικία.
«Αν το παιδί σου το μεγαλώνει η γιαγιά του ή οι νταντάδες, δεν την καταλαβαίνεις την ευθύνη. Μεγαλώνοντας η ίδια το παιδί σου αναγκαστικά και καταλαβαίνεις και αναλαμβάνεις την ευθύνη. Δεν είχα περιθώριο να σκεφτώ κάτι άλλο παρά μόνο την Ανι. Όλο αυτό εννοείται ότι στερεί πράγματα από μια κοπέλα που είναι σε τόσο μικρή σε ηλικία, αλλά αν κοιτάζεις τη ζωή πίσω σου, σου δίνει τόσα περισσότερα πράγματα που αυτά που χάνεις και να μην τα αναπληρώσεις δεν πειράζει. Οι φίλες μου ήταν
κι εγώ μεγάλωνα ένα παιδί. Αλλά να σου πω κάτι; Μεγάλωσε και το παιδί μου, κι αυτά που δεν είχα κάνει τα έζησα με έναν τρόπο μεγαλύτερη. Μη σου πω ότι ήταν και Καλύτερα έτσι. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την Ανι, Χωρίς να γινόμουν μαμά. Είμαι σίγουρη όμως ότι δεν θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος. Με ισορρόπησε το παιδί. Είμαι μια ευτυχισμένη μαμά που βλέπει πια το παιδί της να παίρνει τον δικό του δρόμο. Με χαρά κατάλαβα πώς τη μεγάλωσα κι ακόμη καταλαβαίνω πως μεγαλώνω. Το παιδί σου είναι πάντα παιδί σου. Φεύγουν κάποιες ανησυχίες, έρχονται καινούριες» τόνισε στο Big Fish.
Εκτός από ένα παιδί στα 14 η ζωή της επεφύλασσε και τη μετανάστευση σε μια άλλη χώρα, γινόταν τελικά δεύτερη πατρίδα της. Υπήρξε εκείνα τα πρώτα χρόνια κάτι που δεν μπορούσε να καταλάβει, να συνηθίσει ή να αντέξει στην Ελλάδα; «Δεν με δυσκόλεψε η χώρα. Όπου και να πας αφήνοντας πίσω τη ζωή σου, τους ανθρώπους σου, το σπίτι σου, δυσκολεύεσαι. Αντιθέτως, η Ελλάδα με διευκόλυνε σε πολλά πράγματα. Γιατί ήρθα σε ένα μέρος όμορφο και με ωραίο κλίμα. Ήρθα σε μια ορθόδοξη χώρα, με ανθρώπους φιλικούς και ζεστούς, όχι πολύ μακριά από το "σπίτι" μου. Μόνο θετικά μπορώ να σου πω για την Ελλάδα. Τι μου 'κανε εντύπωση; Το πρώτο σοκ που έπαθα ήταν όταν πήγα με το πλοίο στη Σαντορίνη για πρώτη φορά και αντίκρισα κάτι που δεν είχα δει ποτέ ξανά στη ζωή μου. Λέω "αποκλείεται να υπάρχει αυτό το τοπίο". Τρομακτικά ωραίο. Θυμάμαι ακόμη ότι πήγαινα στην Ακρόπολη. Πρέπει να 'χω πάει από τότε καμιά δεκαριά φορές. Ακόμη μ' αρέσει να ανεβαίνω στην Ακρόπολη, ειδικά τις νύχτες με πανσέληνο το καλοκαίρι».