Μαρία Ναυπλιώτου: Θα συγχωρούσε την απιστία;

Είστε άπιστη;

«Εμένα η καταγωγή μου είναι από την Κρήτη. Η μαμά μου ήταν Κρητικιά. Και το χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε, όπου εγώ πέρναγα όλα μου τα καλοκαίρια, εξ ου και αισθάνομαι πολύ έντονα την κρητική ανατροφή, είναι στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Είναι η ορεινή Κρήτη. Εκεί που οι άνθρωποι είναι πολύ ωραίοι, με μεγάλα αισθήματα, αλλά και με κάτι που είναι απόλυτο πολλές φορές και μη ευέλικτο. Βάσει, λοιπόν, αυτού, εγώ δεν απατώ. Ούτε είμαι άνετη με την απιστία. Μεγαλώνοντας, όμως, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να μη νιώσεις έλξη ή να μη γοητευτείς από κάποιον άλλον άνθρωπο. Και πιθανώς να ενδώσεις».



Πώς διαχειρίζεστε την απιστία;

«Εγώ δεν έχω μπει σε ένα σύστημα, δεν έχω οικογένεια και παιδιά, δεν έχω να σκεφτώ τη διάλυση για χάρη ενός έρωτα. Δεν έχω μπει σε αυτό το δίλημμα. Μπορώ να επιλέξω, ανά πάσα στιγμή, χωρίς επιπτώσεις. Για μια γυναίκα-μητέρα είναι τεράστιο το θέμα. Για μια ανεξάρτητη όπως είμαι εγώ, είναι πιο προσωπικό. Εκεί προτιμώ να είμαι ξεκάθαρη. Γιατί εγώ δεν αντέχω να μην είμαι ξεκάθαρη. Τώρα αν μέσα σε μια μεγάλη συντροφική σχέση γεννηθεί ένα τέτοιο αίσθημα, δυσκολεύομαι να σου απαντήσω. Θα αισθανθώ πολύ μεγάλες ενοχές. Δεν μιλάμε για παράλληλες σχέσεις. Αυτό δεν το συγχωρώ και είμαι κάθετη».



Θα συγχωρούσε δηλαδή μια «μικρή» απιστία;

«Την έλξη για μια στιγμή, για ένα ταξίδι, ναι, μπορώ να την καταλάβω. Και χωρίς να θέλω να ξέρω, μπορώ να κάνω τα στραβά μάτια. Για μια επιπολαιότητα, τώρα πια, θα γύρναγα από την άλλη. Φυσικά, εξαρτάται τι άνθρωπο έχεις απέναντί σου. Αν αξίζει να συγχωρήσεις, συγχωρείς. Δεν μπορώ, όμως, να ζήσω με μια παράλληλη σχέση, γιατί εκεί μιλάμε για μεγάλα κενά. Και όσο κι αν είναι δύσκολο, κάποια στιγμή πρέπει να υπάρχει λύση. Γιατί κανείς δεν μπορεί να ζήσει ανάμεσα. Γιατί τότε ζεις και όλη σου τη ζωή ανάμεσα. Με αυτή την έννοια το λέω... Οχι γιατί είσαι ψεύτης. Αλλά γιατί πρέπει να πάρουμε μια θέση απέναντι στον εαυτό μας», δήλωσε στο Βήμα.