Άκης Σακελαρίου: «Αισιοδοξία υπάρχει και αλίμονο σε αυτόν που δεν έχει »

«Αλίμονο αν δεν μας επηρεάζει όλους. Δεν θα ερευνήσω πολιτικά γιατί έγιναν όλα αυτά τα λάθη και πώς δημιουργήθηκε αυτό το θέμα. Είναι όμως κάτι που μας πηγαίνει σε καταστάσεις που δεν έχουμε ζήσει εμείς, αλλά οι παππούδες μας. Είναι ένα γεγονός που αποδεικνύει ότι η Ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται. Ποιος θα το έλεγε πως στην Ευρώπη του 21ου αιώνα θα βλέπαμε εικόνες των αρχών του 20ου;» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Υπάρχουν, πιστεύετε, περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης;

«Φυσικά, αλλιώς θα είχαμε αυτοκτονήσει όλοι. Αισιοδοξία υπάρχει και αλίμονο σε αυτόν που δεν έχει. Απλά είναι στη θεωρία. Στην πράξη υπάρχουν οικογένειες που έχουν χάσει και την τελευταία ρανίδα αισιοδοξίας, με αποτέλεσμα τα πράγματα να είναι σε τέλμα. Πάντοτε η σχέση κράτους και πολίτη, κυβερνήσεων και πολιτών στην Ελλάδα ήταν τραγική και άνευ εμπιστοσύνης. Νομίζω ότι προδοθήκαμε πολύ έντονα από τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς μας και βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση. Από εκεί και πέρα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για να προχωρήσουμε. Το θέμα είναι να μη γίνονται «χοντρά», λάθη, όπως είναι το μεταναστευτικό, που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο και από την κρίση, και τραυματιστούμε στο συλλογικό μας πυρήνα»

Τι εννοείτε;

«Να διαφοροποιηθούμε με αρνητικό τρόπο όσον αφορά τους χαρακτήρες και την αντιμετώπιση μας προς τον απέναντι. Το να δεχτούμε πρόσφυγες σε άθλια κατάσταση και αλλόθρησκους είναι ένα λεπτό ζήτημα που θέλει πολλή προσοχή. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το πώς δεχτήκαμε ή μας δέχτηκαν (και εγώ από οικογένεια που συμμετείχε σε ανταλλαγή πληθυσμών προέρχομαι). Οι μετακινήσεις των λαών θέλουν μια ιδιαίτερη προσοχή. Το κομμάτι του πολιτισμού πρέπει να μπει μπροστά και να αποκτήσει άλλη διάσταση. Γίνονται έργα και έντονες ζυμώσεις όσον αφορά τις διαφορετικές θρησκείες και τις διαφορετικές απόψεις. Από το Υπουργείο Πολιτισμού υπάρχει μηδαμινή βοήθεια, κυρίως λόγω οικονομικής στενότητας. Όμως γίνονται δουλειές και αυτό είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο.»