Έλενα Ακρίτα: «Θα προτιµούσα να ήµουν 35. Με πιάνει µια µελαγχολία που µεγαλώνω»

Θα έκανες ξανά τηλεόραση, Έλενα; Θα ήθελες να ανάψεις ξανά «Φώτα πορείας», ας πούµε; Η εκποµπή σου αυτή άρεσε πάρα πολύ...

∆εν θα ήθελα να κάνω ξανά «Φώτα πορείας»! Κάλεσα αυτούς που ήθελα - έκλεισε ο κύκλος. Θα ήθελα να κάνω µια δηµοσιογραφική εκποµπή.

Πώς τα πας µε τον χρόνο που περνάει;

Θα προτιµούσα να ήµουν 35, δεν θα στο κρύψω. Μια χαρά είµαι, αλλά περνάω και στιγµές που δεν µ’ αρέσει, µε πιάνει µια µελαγχολία που µεγαλώνω. Για τις γυναίκες που υπήρξαν όµορφες δεν είναι εύκολο το πέρασµα - παθαίνουν την «καταθλιψάρα» τους και µην τις ακούς που λένε «αγαπάω τις ρυτίδες µου». Καµιά δεν αγαπάει τις ρυτίδες της - εγώ καθόλου πάντως! Σιγά µην τις αγαπήσω (σ.σ.: γελάει)!

Έχεις ανθρώπους που σ’ αγαπάνε πολύ. Η µαµά σου η Σύλβα, ο σύντροφος ζωής σου ο Γιώργος, ο γιος σου ο Παύλος, οι φίλοι σου...

Με αγαπάνε και τους αγαπώ πολύ. Και είµαι ευτυχισµένη που υπάρχουν στη ζωή µου έχοντας αγωνίες για όλους: να είναι καλά η µαµά µου, να βρει τον δρόµο του ο Παύλος µας, να είναι χαρούµενοι οι φίλοι µου που είναι «οικογένειά» µου, να περνάµε καθηµερινά τις εξετάσεις µας µε τον Γιώργο Κυρίτση που έχουµε σχέση ζωής. Πολλές αγωνίες, βρε παιδί µου (σ.σ.: γελάει)! Τι µε χαλαρώνει µε όλα αυτά; Η τέχνη, όπως σου έλεγα και πριν. Το καλοκαίρι, και ενώ ήµουν σε µια κακή φάση, πήγα να δω στο Φεστιβάλ Αθηνών τις «Μικρές αλεπούδες» του Οστερµάγερ. Βγαίνοντας από την αίθουσα ήµουν πολύ καλύτερα και ένιωθα ευγνώµων προς τον διευθυντή του Φεστιβάλ Γιώργο Λούκο. Το ότι αντικατέστησαν ένα τέτοιο µυαλό, που µας «πλούτισε» µε σηµαντικές και «ακριβές» παραστάσεις και µε ισχυρές µετακλήσεις, µε τον εικαστικό Φαµπρ που εκσφενδονίζει στον αέρα γάτες, οι οποίες ουρλιάζουν πέφτοντας, µε κάνει έξαλλη! Θα κριθεί από το αποτέλεσµα, αλλά θα µου λείψει ο Λούκος, όπως θα µου λείψει και ο Μάνος από το Μέγαρο Μουσικής. Ευτυχώς υπάρχει πάντα ο Καρυτινός στη Λυρική - αν τον διώξουν κι αυτόν, θα τις κόψω τις φλέβες µου.

Πηγή: Real