Σταμάτης Γονίδης: «Έφαγα πρόστιμο περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ»

Η ανεργία στην Ελλάδα ανέρχεται στο 30%, τη στιγμή που οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναλογικά με το κόστος ζωής. «Όταν πήγαινα στη Γερμανία πριν από είκοσι χρόνια, την Παρασκευή μετά τις 11 το βράδυ κυκλοφορούσαν δέκα αμάξια στην πόλη. Εδώ τη Δευτέρα δεν μπορούσες να περάσεις την παραλιακή από τα αυτοκίνητα. Αναρωτιόμουν τι παράγει αυτή η χώρα και έχει όλα τα αγαθά. Έπειτα ήρθε η τρέλα με το χρηματιστήριο που μοίραζε λεφτά. Δεν βλέπαμε τι γινόταν, Δεν καταλαβαίναμε; Το διάλειμμα τελείωσε. Ας βάλουμε τα κεφάλια μέσα Όποιος είχε μυαλό και νοικοκυριό επιβιώνει σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Οι περισσότεροι έπαιρναν τις επιδοτήσεις, γυρνούσαν με Ferrari και Μercedes και έριχναν βροχή τα λουλούδια στα μπουζούκια Ε, τώρα θα το πληρώσεις και, δυστυχώς, θα το πληρώσουν και τα παιδιά σου, γιατί, όπως λέει και το γνωμικό, «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα». Αυτή είναι η αλήθεια. Σε κανένα κράτος οι πολίτες δεν ζούσαν τόσο πλουσιοπάροχα όσο εμείς. Δεν φταίνε τα νέα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν όνειρα. Εμείς οι μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε. Δεν μπορώ να πω ότι δεν συμμετείχα και εγώ σε όλη αυτή την αθλιότητα και τιμωρήθηκα γι' αυτό. Πλήρωσα χοντρό πρόστιμο. Όταν οι άλλοι πετούσαν τα λουλούδια με το τσουβάλι, κι εγώ μαύρα λεφτά έπαιρνα γιατί δεν τα δήλωνα. Κανείς δεν δήλωνε τίποτα. Ο καθένας έκανε ότι ήθελε. Δεν υπήρχε τάξη. Είχαμε γεμίσει Cayenne με τα δανεικά χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έβλεπες πιτσιρικάδες που δεν είχαν κλείσει τα τριάντα να κυκλοφορούν με αυτοκινητάρες και να κάνουν τρελές «ζημιές» στα μαγαζιά. Πού έβρισκαν τα λεφτά; Το κράτος ήταν σαν ένα μαγαζί που πουλούσε το εμπόρευμα, έπαιρνε τα λεφτά και δεν πλήρωνε το εμπόρευμα το οποίο εκμεταλλευόταν»
Εσύ με ποιον τρόπο τιμωρήθηκες; «Έφαγα πρόστιμο περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ γιατί ο λογιστής που είχα δήλωνε ό,τι ήθελε. Εγώ δεν είμαι λογιστής, είμαι τραγουδιστής. Τι σχέση μπο¬ρεί να έχω με όλα αυτά; Δεν έχω σπουδάσει. Αν επέλεξα λάθος λογιστή, καλά να πάθω!»