H σύζυγος του Κώστα Βουτσά μας συστήνεται…

«Παιδί του Κέντρου είμαι, μεγάλωσα στους Αμπελόκηπους. Η μητέρα μου έχει καταγωγή από την Κω και ο πατέρας μου από την Τρίπολη. Έκανα χορό από μικρή, είχα έφεση. Ο πατέρας μου ήταν πολύ συντηρητικός και δεν ήθελε να ακούσει πως θα ασχοληθώ επαγγελματικά με το μπαλέτο, με ήθελε αρχιτεκτόνισσα. Έδωσα Πανελλήνιες, δεν πέρασα. Ο πατέρας μου ήταν εργολάβος οικοδομών και είχε μια πολύ μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, που λεγόταν Ρυθμός. Είχε κατασκευάσει τα περισσότερα θέατρα της Αθήνας και ήταν ο πρώτος που είχε φέρει την κυλιόμενη οροφή στο θέατρο και μπορούσε να ανοίξει, να γίνει θερινό. Όταν είχα συναντήσει τον Νίκο Ρίζο, με ρώτησε τι σχέση έχω με τον Κατσαβό, τον εργολάβο. Του είχε φτιάξει τρία θέατρα!», λέει στο People και συνεχίζει:

«Παρά το γεγονός πως ο πατέρας μου είχε τις επαφές του στο χώρο αυτόν, δεν με ήθελε με τίποτα ηθοποιό. Αν ζούσε, ίσως και να μη γινόμουν θεατρίνα. Τον χάσαμε όταν ήμουν 13 ετών, αλλά η μαμά μου συνέχισε με την ίδια συντηρητική νοοτροπία την ανατροφή μου. Τελικά έδωσα εξετάσεις στη σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη και σπούδασα εκεί. Όταν ήμουν 15 ετών μάλιστα, το 1992, έπαιξα σε πέντε-έξι επεισόδια της σειράς Ιστορίες Χωρίς Δάκρυα, που προβαλλόταν στον ΑΝΤ1, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Κώστας Βουτσάς. Απίστευτη συγκυρία! Φυσικά τότε δεν είχαμε καμία επαφή. Ποιος να περίμενε πως θα ήταν ο άντρας της ζωής μου, ο πατέρας του παιδιού μου;», καταλήγει.