Ιβάν Σβιτάιλο: «Είμαι δοσμένος στη δουλειά και δεν κάνω ποτέ εκπτώσεις»

Η εξωτερική εμφάνιση σου είναι όπλο η παγίδα;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ έτσι. Ούτε αναλαμβάνομαι τον εαυτό μου έτσι. Δεν κοιτάζομαι στο καθρέφτη λέγοντας «τι ωραίος είμαι». Κι αν αισθανθώ ότι με κοιτάζουν, μαζεύομαι, γιατί νιώθω αμήχανα.

Εκτός θεάτρου με τι ασχολείσαι;

Βλέπω ταινίες και παραστάσεις, τρώω πολύ και φροντίζω το σκύ­λο μου, τον Γιούρι, τον οποίο αγαπώ πάρα πολύ. Επίσης, παί­ζω μουσική, έγχορδα.

Είσαι έτοιμος να ντεμπουτάρεις και ως μουσικός;

Αυτό το κρατάω ως χόμπι. Με βοηθάει στη δουλειά μου, παίζω τις παρτιτούρες μου σε τρία διαφορετικά όργανα και μαθαίνω ό,τι πρέ­πει να μάθω. Η μουσική είναι ένας άπειρος κόσμος που θέλει υπομο­νή κι αυτό με γειώνει. Το ίδιο νιώ­θω όταν ασχολούμαι με τα λουλούδια. Έχω 45 γλάστρες στο μπαλκόνι μου. Αγαπάω γενικά τη φύση. Ως παιδί ζούσα στη Γιάλτα, κοντά στην Κριμαία, που ήταν ένα σοβι­ετικό θέρετρο και μεγάλωσα μέσα στα δάση και στη φύση.

Δε σκέφτηκες ποτέ να επιστρέψεις;

Είχα σκεφτεί να ζήσω στη Μόσχα, να κινηθώ θεατρικά σ' αυτή τη χώρα, αλλά μου φαίνεται ξένη η Ρωσία, πιο ξένη από τη Νέα Υόρ­κη. Είμαι πιο Ευρωπαίος στη σκέψη. Και νιώθω ότι η Αθήνα είναι το σπίτι μου. Ακόμη και τώρα. Ειδικά τώρα, δε θα έφευγα.

Είσαι μοναχικός;

Νομίζω ναι. Στο τέλος μιας έντο­νης μέρας, αποτραβιέμαι. Έχω ανάγκη την ησυχία. Έχω μετρημέ­νους φίλους, αλλά θα μπορούσα να τους πω και οικογένεια. Και όλα αυτά που κάνω θέλουν το χρόνο τους, ειδικά η μουσική. Γενικά είμαι δοσμένος στη δουλειά και δεν κάνω ποτέ εκπτώσεις. Αλλά το απολαμβάνω και είμαι ευγνώμων. Η ζωή μου ήταν μέχρι τώρα γεμάτη έντονα πράγματα, θετικά και αρνητικά. Στυφότητα και πληρότητα ένιωσα όταν γύρισα από τη Νέα Υόρκη. Χωρίς απωθημένα, χωρίς να είμαι πεινασμένος πια, χωρίς να εκβιάζω τη ζωή να μου δώσει πράγματα. Δουλεύω από μικρός, μεγάλωνα σχεδόν μόνος, κι όταν νιώθεις μετέωρος σκληραίνεις, στεναχωριέσαι, ζηλεύεις κάτι που δεν έχεις. Από τέτοιου είδους ανασφάλειες και συναισθήματα έχω απαλλαγεί πια.

Πηγή: Hello