Ιβάν Σβιτάιλο: «Έχω κάνει πολλές θυσίες για την καριέρα μου»

Ιβάν, πήγες στη Νέα Υόρκη, αλλά δεν έμεινες. Γύρισες για να κυνηγήσεις το ελληνικό σου όνειρο;

Ειδικά σήμερα, είναι πολύ δύσκολο να μιλάμε για ελληνικό όνειρο. Τα προβλήματα πλέον αφορούν όλη την κοινωνία, θα έλεγα παγκοσμίως ο κόσμος είναι διαταραγμένος. Ως καλλιτέχνης, όμως, θα έλεγα πως ζω ένα μικρό όνειρο. Ζω από κάτι που αγαπώ και το έχω κάνει επάγγελμα. Για κάθε βήμα που κάνει ένας καλλιτέχνης απαιτούνται θυσίες, αφοσίωση, προσαρμογή του τρόπου ζωής του.

Τι θυσίες έχεις κάνει;

Πολλές. Από τα πρώτα χρόνια που σπούδαζα χορό μέχρι τώρα που δουλεύω και ως ηθοποιός, έχω κάνει θυσίες στη διατροφή, στον ελεύθερο χρόνο μου, προκειμένου ν’ αφοσιωθώ στη μελέτη, σε πολλά. Θεωρώ πως χωρίς το σώμα το θέατρο δεν μπορεί να υπάρχει. Το θέατρο αναπαράγει την ίδια τη ζωή, η οποία έχει εντάσεις και απίστευτες δυναμικές. Θεωρώ λοιπόν, πως όποιος μπορεί να χειριστεί σωστά το σώμα του σαν εργαλείο, έχει ένα σημαντικό προνόμιο ως ηθοποιός. Κι ας μην ξεχνάμε τη μουσική, χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε χορευτής ούτε ηθοποιός. Εγώ, ως χορευτής μπήκα τυχαία στο θέατρο, μέσα από παραστάσεις του Γιάννη Κακλέα ο οποίος με χρησιμοποιούσε και ως χορευτή και ως ηθοποιό. Το θέατρο είναι ένα τεράστιο σχολείο, κάθε παράσταση κι ένας διαφορετικός κόσμος. Για μένα είναι προνόμιο να είμαι στο θέατρο και με τις δύο ιδιότητες. Και ιδιαίτερα με αυτήν του χορευτή. Όχι μόνο δε θέλω να την αποτινάξω, αλλά προσπαθώ να την κρατήσω για όσο μου επιτρέπει το σώμα μου και ο χρόνος. Αλλά η Ελλάδα βάζει εύκολα ταμπέλες και το έχει ανάγκη, για να μην μπαίνει κανένας σε ξένα χωράφια. Το θέατρο, όμως, είναι μια ουδέτερη αρένα. Βγαίνεις στη σκηνή και είναι στο χέρι σου να κερδίσεις το κοινό. Και κάθε παράσταση είναι μια παρτιτούρα, που πρέπει να έχεις την τεχνογνωσία για να τη διαβάσεις.

Πηγή: Hello