Γιώργος Κωνσταντίνου: «Μακάρι να μπορούσα να ήμουν κι εγώ έτσι…»

«Ήμουν ένας χαρακτήρας πάντα αισιόδοξος, ήλπιζα και και κυνηγούσα, όχι το πρόσκαιρο, αλλά το μέλλον, ήθελα να προχωράω πέρα από την εποχή μου. Οι ταινίες προχώρησαν κι έφτασαν εδώ. Γι' αυτό δε μπορώ να πω ότι έχω πικρά κομμάτια. Μερικές αδικίες που έγιναν μέσα στις δουλειές, όταν ήμουν νέος, αυτά σβήστηκαν, δεν μένω σ' αυτά, τα ξεπερνώ, γιατί δεν θα υποφέρει κανείς άλλος, μόνο εγώ σκεπτόμενος το τι μου κάνανε.

Πάντα μπαίνει στη μέση το θέμα της επιβίωσης, κι αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό. Υπήρξαν καλλιτέχνες οι οποίοι ακολούθησαν ένα μονοπάτι, θεωρήθηκαν σπουδαίοι, δεν άλλαξαν είδος και μπορώ να πω ότι τους ζηλεύω. Δεν είχαν όλοι την οικονομική άνεση, αλλά έγιναν ολοκαύτωμα και θυσίασαν τον εαυτό τους, προκειμένου, να υπηρετήσουν αυτό το μοναδικό είδος τέχνης, Μακάρι να μπορούσα να ήμουν κι εγώ έτσι», εξομολογείται στο Λοιπόν.