Ρένια Λουιζίδου: «Είμαι 50 ετών. Είναι βλακώδες να κάνω τη μικρότερη»
Με αφορμή την τηλεοπτική σχέση με τον «γαμπρό» της, τον Σάββα, η Ρένια Λουιζίδου απαντά σε ερωτήσεις… πεθερές. Πιστεύει πως είναι εύκολη... υπόθεση τα πεθερικά;
«Μπορώ να φανταστώ τις δυσκολίες. Είμαι τυχερή με τα πεθερικά μου. Βλέποντας γύρω μου ή αν σκεφτείς ότι μπορεί να υπάρχουν στοιχειώδεις αντιθέσεις, καταλαβαίνω ότι μπορεί να γίνει πολύ δύσκολο» τόνισε στο TV Έθνος.
-Τώρα που μεγαλώνει ο γιος σας, έχετε σκεφτεί τον εαυτό σας στη θέση της πεθεράς;
«Ελπίζω να με φωτίσει ο Θεός και να μην κάνω χαζομάρες, πράγματα δηλαδή που κοροϊδεύω και διαφωνώ ιδεολογικά. Το μόνο που θέλω είναι να μην τυραννιέται το παιδί μου.»
-Πώς είναι η ζωή με έναν έφηβο;
«Είναι λίγο τρομακτική (γέλια). Δεν μπορώ να πω ότι ο γιος μου έχει μια ιδιαίτερα δύσκολη εφηβεία. Η συγκεκριμένη περίοδος έχει τα ζόρια της, αλλά και πλάκα γιατί με γυρνάει πίσω αρκετά χρόνια.»
-Στο σίριαλ έχετε για πρώτη φορά τον ρόλο της γιαγιάς.
«Ναι, είναι η πρώτη φορά. Υπάρχει η ειδική συνθήκη ότι η Χαρούλα, ούσα μια γυναίκα που δεν δουλεύει, έχει παντρευτεί από 17 χρονών. Είναι μαμά καριέρας. Αλλιώς είναι λίγο νωρίς για να υποδύομαι τη γιαγιά. Είπαμε να μην έχω πρόβλημα με την ηλικία μου, αλλά μην το παραξηλώσουμε κιόλας (γέλια)!»
-Δεν έχετε πρόβλημα να δηλώσετε δημοσίως την ηλικία σας...
«Όταν με ρωτάνε λέω πως είμαι 50 ετών, δεν το κρύβω. Εξάλλου είμαι από μικρή σε αυτό το επάγγελμα και οποιοσδήποτε μπορεί να βρει την ηλικία μου με μια απλή πρόσθεση ή αφαίρεση. Είναι βλακώδες να κάνω τη μικρότερη.»
-Εχετε πει ότι θα κάνατε πλαστικές αλλά δεν είναι το όνειρο της ζωής σας.
«Δεν μπορώ να πω ότι είναι ωραία που μεγαλώνω. Η εναλλακτική μας τώρα από το να γεράσουμε είναι να πεθάνουμε νέοι. Διαλέγω το να γεράσω, με χάρη και αξιοπρέπεια. Το αφήνω λοιπόν να κυλήσει. Οταν αισθανθώ ότι κάτι δεν το αντέχω πια μπορεί και να το πειράξω. Μπορεί και να το αφήσω στη ησυχία του. Δεν ξέρω τι θα κάνω. Δεν είμαι κατά των πλαστικών αν κάποιος το αισθανθεί σαν ανάγκη. Δεν θα ήθελα να οδηγηθώ σε κάτι που θα με κάνει να έχω ένα αφύσικο, πλαστικό πρόσωπο που κοντεύει να γίνει από μόνο του μια κατηγορία. Ανθρωποι οι οποίοι δεν είναι ούτε νέοι, ούτε γέροι είναι κάτι ανάμεσα. Ενα καινούργιο είδος προσώπου κυκλοφορεί όλο και πιο πολύ. Κάπως γυαλίζει, κάπως είναι πρησμένο. Μπορώ να πω ότι σε αυτό με βοήθησε η κρίση. Μπήκαν άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου αυτή τη δεκαετία που ενδεχομένως θα με απασχολούσε περισσότερο η εξωτερική μου εμφάνιση. Ασχολήθηκα με άλλα θέματα πιο σημαντικά από το προγούλι μου.»
.jpg?t=LaZNTeXXvmcfHHxaMoUaIQ)
