Κώστας Κρομμύδας:«Πρέπει να καταναλώσουμε την ενέργειά μας παραγωγικά, όχι κλαίγοντας τη μοίρα μας»

Το πρώτο μέρος του μυθιστορήματος, αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του πολέμου και του εμφυλίου, η Ελλάδα που γεννιόταν ξανά, που ήλπιζε. Τι σκέφτεσαι σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση;

«Όταν συλλογίζομαι τι πέρασαν τότε κι όμως επιβίωσαν, θεωρώ ότι και σήμερα πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι. Είναι χάλια τα πράγματα στη χώρα, σύμφωνοι, αλλά αν ακολουθήσεις αυτό το ρεύμα που σε τραβάει προς τα κάτω, προς το σκοτάδι και γονατίσεις, πάει καταστράφηκες. Λένε «ας φύγουμε». Μα πού να πάμε; Υπάρχει ομορφότερο μέρος από αυτήν τη χώρα; Πρέπει να καταναλώσουμε την ενέργειά μας παραγωγικά, όχι κλαίγοντας τη μοίρα μας.

Στις σελίδες αναφέρονται συχνά «συναντήσεις που δεν είναι τυχαίες», αλλά γίνονται για κάποιο λόγο. Ποια είναι η σκέψη σου σχετικά με τις συμπτώσεις και τη μοίρα;

Η ζωή μου είναι γεμάτη από τέτοιες συναντήσεις, μη τυχαίες. Δεν φαντάζεσαι πόσες ‘μαγικές’ συμπτώσεις συνέβησαν και σε σχέση με τη «Ουρανόεσσα»... Πιστεύω ότι κάποια πράγματα που μένουν εκκρεμή στο παρελθόν έρχεται η ώρα να εκπληρωθούν. Δεν ξέρω αν είναι η μοίρα, ο χρόνος, οι άνθρωποι, όμως οι ανοιχτοί λογαριασμοί πάντα κλείνουν. Είτε έχουν να κάνουν με έναν έρωτα που δεν εκδηλώθηκε ποτέ, είτε με την τιμωρία και τη λύτρωση, είτε με φοβίες και επιθυμίες. τίποτα δεν μένει ανοικτό στην αιωνιότητα.

Πηγή: Real