Ποιοι Έλληνες βοήθησαν τον Αιμιλιανό Σταματάκη να κάνει καριέρα στο εξωτερικό;

Της άρεσε πολύ η παράσταση και πίστεψε στο ταλέντο του Αιμιλιανού Σταματάκη. Ήταν σίγουρη ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας δουλειάς στο εξωτερικό.

«Η Μαριλένα γνωρίζει καλά τον Μάριο Φραγκούλη και του έστειλε υλικό μου. Ο Μάριος με άκουσε και με σύστησε στην Τζάνετ Γκλας, πολύ γνωστή ατζέντισσα, που με τη σειρά της με έφερε σε επαφή με την κορυφαία δασκάλα φωνητικής Μέρι Χάμοντ, η οποία δουλεύει, μεταξύ άλλων, με τους Coldplay, τους Muse, το καστ της παράστασης “Το Φάντασμα της Οπερας” και άλλων μιούζικαλ του West End. Εκείνη επέλεξε να δουλέψει μαζί μου. Ετσι μετακόμισα στο Λονδίνο. Στην τρίτη οντισιόν όπου πήγα, πήρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο για την περιοδεία του μιούζικαλ ‘‘Joseph’’. O Μπιλ Κενράιτ είναι υπεύθυνος για όλες τις περιοδείες των μιούζικαλ του Αντριου Λόιντ Βέμπερ και πλέον δουλεύουμε μαζί», λέει ο ίδιος στο Πρώτο Θέμα και συνεχίζει: «Έκανα μία εβδομάδα μόλις πρόβες. Στη συγκεκριμένη παράσταση η παραμικρή κίνηση είναι σκηνοθετημένη και καταγεγραμμένη. Σπάνια αλλάζει κάτι τα τελευταία πενήντα χρόνια. Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς έναν μήνα πρόβες. Ξέρουν τι θέλουν και πώς το θέλουν. Είναι ένα μαζικό θέαμα. Για να καταλάβουμε την επιτυχία αυτών των παραστάσεων εδώ και τη διάφορα από τη δική μας κουλτούρα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή είναι η διασκέδασή τους και η ψυχαγωγία τους. Οι Άγγλοι δεν έχουν μπουζούκια! Η περιοδεία ξεκίνησε τον Ιανουάριο, έχω συμβόλαιο μέχρι τον Ιούλιο και θα κάνω συνολικά πάνω από 200 παραστάσεις. Είναι απαιτητικό πρόγραμμα και συνεχώς αλλάζουμε πόλεις. Κάνουμε διπλές και τριπλές παραστάσεις και είμαστε sold-out. Τους τελευταίους επτά μήνες ζω σαν νομάς. Δεν βρίσκω χρόνο να επισκεφτώ την Ελλάδα. Εχουμε την ψευδαίσθηση ότι εκτός Ελλάδας γίνονται σημαντικά πράγματα και δεν εκτιμάμε το σπουδαίο υλικό μας. Η αλήθεια είναι ότι απλά εδώ υπάρχουν τα χρήματα και γίνονται μεγάλα σόου. Αν μπορούσα να βιοποριστώ, θα έκανα θέατρο στην Αθήνα. Μου έγιναν πολλές προτάσεις από την Ελλάδα τις οποίες μετά λύπης μου χρειάστηκε να αρνηθώ».