Χριστίνα Τσάφου: «Ο γιος μου μικρός δεν ήθελε με τίποτα να γίνει ηθοποιός»

Ο γιος σας είναι κι αυτός ηθοποιός. Γνωρίζοντας τη δυσκολία του χώρου πως σας φάνηκε όταν σας ανακοίνωσε ότι θέλει να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα; Ήσασταν από την αρχή δίπλα του;

Δεν του είπα ποτέ τίποτα αρνητικό. Όταν ήταν πιο μικρός του έλεγα, αν θέλεις να ασχοληθείς με αυτό, να γίνεις ηθοποιός, πες το μου να το ξέρω. Ο λόγος που το έκανα ήταν από εμπειρία από άλλους ηθοποιούς συναδέλφους, όπου δεν τους το έλεγαν τα παιδιά τους και τους το σκάγανε μετά. Φοβόντουσαν να το πουν. Γι’ αυτό του έλεγα αν θες παιδί μου να γίνεις ηθοποιός πες το μου να δούμε τι θα κάνεις. Μου έλεγε πάντα. Εγώ; Αποκλείεται! Να τραβήξω αυτά που τραβάς εσύ; Έτσι μου έλεγε το παιδί μου, γιατί έβλεπε τον αγώνα μου, την αγωνία μου και τις δυσκολίες. Μετά μου το πήγαινε γύρω γύρω. Μήπως να ασχοληθώ με τη σκηνογραφία, μήπως το ένα, μήπως το άλλο, και ξαφνικά μια μέρα μου το ανακοίνωσε και του είπα… καλά εντάξει (γέλια). Μετά είναι η αγωνία που δημιουργείται. Άραγε το παιδί μπορεί; Έχει κάτι να δώσει; Γιατί όταν είσαι γονιός δεν έχεις και τόσο καθαρή κρίση. Αλλά μέχρι τώρα καλά πάει. Δούλευε πέρσι στο «Πριν το χάραμα» και στην παιδική παράσταση «Ζέβρα πιτζάμα». Τα κατάφερε μόνος του. Τώρα είναι στο Θεσσαλικό Θέατρο με τον Κώστα Τσιάνο στην παράσταση «Τα ψηλά βουνά». Ήταν τυχερός γιατί παίρνει εμπειρίες. Η τύχη παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Πρέπει να σε σκεφτεί ο άλλος για να πέσει το όνομά σου στο τραπέζι.

Πηγή: orathessaloniki