Χριστίνα Τσάφου: «Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι η μοναξιά»

Ποιός είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;

Η μοναξιά!

Την έχετε βιώσει ποτέ;

Τώρα ουσιαστικά μόνη μου είμαι. Ο γιος μου δεν μένει μαζί μου, έχει τον δικό του χώρο. Δεν είμαστε μακριά αλλά δε μένουμε μαζί. Έτσι πρέπει όμως, τα παιδιά να φεύγουν από τους γονείς τους, να ανοίγουν τα φτερά τους. Έχω χάσει τους γονείς μου και τους δυο πριν ένα χρόνο, είμαι διαζευγμένη, αλλά έχω, και το τονίζω, πάρα πολύ καλούς φίλους και είμαι εξαιρετικά ευτυχής γι’ αυτό! Και είναι οι περισσότερες φιλίες ετών. Η μοναξιά γίνεται συνήθεια και ρουτίνα βέβαια, αλλά μεγαλώνοντας είναι δύσκολο. Αυτό είναι ένας φόβος αλλά από την άλλη μεριά δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα. Δεν μπορείς να κάνεις «εκπτώσεις» απλά για να μη μείνεις μόνος σου.

Τί «κόψατε» λόγω της κρίσης; Υπήρξαν στιγμές που η κρίση σας λύγισε;

Έχω περάσει πολύ δύσκολες στιγμές. Δούλευα πολύ και σε εποχές που πληρωνόμασταν καλά και στο θέατρο και στην τηλεόραση και είχα μια ευχέρεια. Μπορώ να πω ότι είχα τη δυνατότητα να κάτσω και δύο και τρία χρόνια χωρίς να δουλέψω, έχοντας ένα συντηρητικό τρόπο ζωής. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις πως θα έρθουν τα πράγματα. Είχα και τους δυο γονείς μου για τέσσερα χρόνια κατάκοιτους και όλα τα έτοιμα που λέμε, φύγανε σε νοσοκομεία και γιατρούς. Παράλληλα, η δουλειά δεν προχωρούσε. Βλέπετε και εσείς τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Οπότε, έφυγαν όλα αυτά τα έτοιμα χρήματα και ξαφνικά ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δόξα το Θεό τώρα, κάπως ισορρόπησα. Αλλά πέρασα δύσκολες στιγμές, δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες. Αλλά κι όλος ο κόσμος πέρασε και περνάει δύσκολα! Έχω κόψει βεβαίως πολλά πράγματα. Για κάποια από αυτά έτσι και αλλιώς παρασυρόμαστε, δεν είναι πραγματικές μας ανάγκες. Γινόμαστε υπερκαταναλωτές λόγω της πλύσης εγκεφάλου που μας γίνεται. Και με δυο ζευγάρια παπούτσια είσαι αξιοπρεπής, δεν χρειάζονται τέσσερα. Έτσι κι αλλιώς λούσα δεν έκανα ποτέ μου. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Ούτε στο κομμωτήριο πάω.

Πηγή:orathessaloniki