Γιάννης Πάριος: To φευγιό του πατέρα μου και εκείνο της μάνας μου ήταν κάτι που δύσκολα ξεπεράστηκε

Ποια ήταν η δυσκολότερη περίοδος της ζωής σας;
«To φευγιό του πατέρα μου και εκείνο της μάνας μου ήταν κάτι που δύσκολα ξεπεράστηκε. Χτύπησε φλέβα και καρδιά. Ο χρόνος μετατρέπει τον πόνο σε απλή μνήμη. Ο πατέρας μου, φαροφύλακας στο επάγγελμα, χάθηκε νωρίς, πριν καν πάω φαντάρος»

Ποια εικόνα διατηρείτε από αυτούς;
«Οταν έφευγα από την Πάρο για να βρω την τύχη μου στην Αθήνα, είχαν έρθει στο λιμάνι για να με αποχαιρετήσουν. Μου είχαν δώσει 750 δραχμές, όλο το υστέρημά τους. Την ώρα που έφευγε το πλοίο είδα τα χέρια τους να με σταυρώνουν. Οσα χρόνια και να περάσουν, την εικόνα αυτή τη διατηρώ ζωντανή μέσα μου»

Πώς ερμηνεύετε αυτή τη σκηνή; «Ως αγάπη, άδολη αγάπη»

Υπάρχει άδολη αγάπη σήμερα ή ο Ελληνας σε καιρό κρίσης έβγαλε στην επιφάνεια όλα τα κακά του στοιχεία;
«Τα πάντα υπάρχουν. Στο χέρι του καθενός είναι τι στάση θα κρατήσει ο ίδιος και τι θα φυλάξει ή θα πετάξει από όσα του δίνουν οι άλλοι. Σημαντικό είναι, επίσης, να ξέρεις να συγχωρείς. Με τη συγχώρεση γιατρεύεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά τον άλλον. Εγώ το ρήμα «μισώ» δεν το βίωσα ποτέ στη ζωή μου και ούτε πρόκειται να το βιώσω», λέει στο Πρώτο Θέμα.