Ο Γεωργουσόπουλος αισθάνεται ηλίθιος και κινδυνεύει να του κάνουν κατάσχεση για το Μουσείο

-Ποια η ιστορία του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου-Θεατρικού Μουσείου;

«Το Θεατρικό Μουσείο ιδρύθηκε ως θυγατρική της Εταιρείας των Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων επί προεδρίας του Θεόδωρου Συναδινού το 1938 με διευθυντή τον μεγάλο Έλληνα ιστορικό του θεάτρου Γιάννη Σιδέρη. Ως το 1972 στεγαζόταν ως παράρτημα σε χώρο της εταιρείας των Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, το 1973 παραχωρήθηκε το ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων. Από τότε μέχρι σήμερα είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία που όμως διαχειρίζεται ως χρησιδάνειο το υλικό που έχει η Εταιρεία των Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων. Έχει μέλη και διοικητικό συμβούλιο που είναι άμισθοι. Το εκλεκτορικό σώμα είναι όλοι οι Έλληνες άνθρωποι του θεάτρου, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, μουσικοί, ενδυματολόγοι, συγγραφείς που έχουν βραβευθεί κατά καιρούς. Είναι 150 άνθρωποι από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Ξαρχάκο μέχρι τον Τσακίρογλου και τον Κιμούλη. Στο διοικητικό συμβούλιο πρόεδρος είμαι εγώ από το 2004 και αντιπρόεδρος ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος με μέλη τους Σταμάτη Φασουλή, Γιώργο Μιχαηλίδη, Θανάση Παπαγεωργίου, Νικήτα Τσακίρογλου, Κώστα Πολιτόπουλο, Γιώργο Μονεμβασίτη.

Πρέπει να γίνει σαφές ότι ο κύριος ρόλος του Θεατρικού Μουσείου είναι κύκλος μελέτης και έρευνας του ελληνικού θεάτρου. Είναι ερευνητικό κέντρο και αρχείο θεάτρου. Το υλικό που έχει είναι από τις παραδουνάβιες χώρες πριν από την ελληνική Επανάσταση. Υπάρχει υλικό από την εποχή του Υψηλάντη. Αυτό σημαίνει 150.000 φωτογραφίες, 100.000 προγράμματα, 70.000 αφίσες, παρτιτούρες, κοστούμια και όλα τα συναφή. Μία από τις μεγάλες πρωτοτυπίες που διεθνώς έχει είναι η μονάδα «Καμαρίνι». Μια έμπνευση του Σιδέρη, όπου έχοντας υλικά από διάφορους μεγάλους πρωταγωνιστές, κουστούμια τους, φωτογραφίες ακόμα και το μακιγιάζ τους που είχαν δοθεί στους συγγενείς τους μας παραχωρήθηκαν και φτιάξαμε 30 καμαρίνια από του Βεάκη και του Κατράκη μέχρι του Μινωτή και της Καρέζη, Βουγιουκλάκη, Μελίνας. Τα «καμαρίνια» παρέχουν πληροφορίες για την προσωπικότητα, το ήθος και το γούστο των ηθοποιών. Ακόμα, υπάρχουν μάσκες, τα προσωπεία των Δελφικών Γιορτών του 1927 από τον Προμηθέα Δεσμώτη, το κουστούμι της Κάλλας ως Μήδειας στην Επίδαυρο, οι κούκλες από τον Μπάρμπα Μυτούση, καραγκιόζηδες του Σπαθάρη, δηλαδή η σκηνή με τις φιγούρες του. Το Μουσείο δεν έχει εισιτήριο απευθύνεται περισσότερο σε φοιτητές. Ό,τι έχει γίνει σε επίπεδο προπτυχιακό, πτυχιακό και διδακτορικά στην έρευνα σε θέματα θεατρολογίας μετά την ίδρυση των θεατρικών τμημάτων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ναυπλίου και της Κρήτης προέρχεται από το Μουσείο του Θεάτρου, από βιβλιοθήκη που υπάρχει στεγαζόμενη σε άλλο χώρο με αρχείο από αποκόμματα του Τύπου, επιφυλλίδες, δίκες, συνεντεύξεις από το 1896» τόνισε στο Καρφί.

-Αυτή τη στιγμή τι συμβαίνει με το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου-Θεατρικού Μουσείου; Πώς έφθασε να χρωστά στο ΙΚΑ και σε ενοίκια 800.000 ευρώ;

«Αυτή τη στιγμή οχτώ εργαζόμενοι από τους δεκαέξι, καθώς οι υπόλοιποι συνταξιοδοτήθηκαν ή παραιτήθηκαν από απελπισία γιατί είναι απλήρωτοι εδώ και τρία χρόνια, έχουν κάνει επίσχεση. Το Μουσείο χρωστάει στο ΙΚΑ επειδή του χρωστάει το υπουργείο Πολιτισμού τις επιχορηγήσεις. Συνεπώς ως υπόλογος είναι ο πρόεδρος, δηλαδή εγώ που υπέγραφα τις μισθολογικές καταστάσεις. Το υπουργείο από το 1970 μέχρι σήμερα αποκλειστικά επιχορηγεί το Θεατρικό Μουσείο που δεν έχει άλλους πόρους. Οι επιχορηγήσεις αυτές λόγω της κρίσης σταμάτησαν από το 2013 και χρωστάμε 700.000 ευρώ στο ΙΚΑ και συνεχώς αυξάνονται τα χρέη, γιατί μας χρωστάει 800.000 το υπουργείο. Το υπουργείο κάνει πως δεν καταλαβαίνει και εγώ πηγαίνω κάθε βδομάδα ή κάθε δεκαπέντε μέρες με τον Μιχαλακόπουλο στα δικαστήρια ως κατηγορούμενος, γιατί δεν έχω πληρώσει τα ασφαλιστικά. Οι πρόεδροι του δικαστηρίου γελάνε όταν μας βλέπουν και κάθε φορά λέω το ίδιο ανέκδοτο ότι δεν θα έπρεπε να κάθομαι εγώ στο εδώλιο αλλά ο υπουργός Πολιτισμού, γιατί αυτός δεν με πληρώνει για να πληρώσω αφού εγώ δεν είμαι επιχειρηματίας να έχω λεφτά. Εγώ αυτή τη στιγμή έχω απόφαση κατάσχεσης της κινητής και ακίνητης περιουσίας μου με απειλή πλειστηριασμού για χρέη στο ΙΚΑ εξαιτίας του Θεατρικού Μουσείου. Από την άλλη δεν μπορώ να πάρω τα λεφτά μου από το Εθνικό Θέατρο, που δικαιούμαι από τα πνευματικά δικαιώματα από την Επίδαυρο, γιατί δεν έχω ενημερότητα από το ΙΚΑ.»

-Με τον υπουργό έχετε προσπαθήσει να μιλήσετε αυτοπροσώπως;

«Φυσικά. Προσφάτως επικοινώνησε μαζί μου ο κ. Κατρούγκαλος για να μου πει «Τι είναι αυτό και να επέμβουμε στο ΙΚΑ με μία ρύθμιση». Καμία αντίρρηση. Αυτή τη στιγμή το κράτος χρωστά στο κράτος και εγώ είμαι το θύμα ανάμεσα. Εμείς δεν έχουμε άλλο χρέος ως εταιρεία, ούτε σε τυπογραφεία. Χρωστάμε το ενοίκιο της Βιβλιοθήκης 100.000 και ο άνθρωπος θέλει το οίκημά του και δεν έχουμε χρήματα ούτε για τη μετακόμιση για να μεταφέρουμε τα βιβλία. Θέλει να τα πάρει το Μέγαρο Μουσικής αλλά εγώ με τον Μιχαλακόπουλο θα πάμε φυλακή για χρέη. Η Βιβλιοθήκη με τους 50.000 τόμους ενοικιάσθηκε με την εγγύηση του υπουργείου, όταν ο κ. Βενιζέλος ήταν υπουργός για να πηγαίνουν οι φοιτητές του Θεατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών.»

-Πώς αισθάνεστε ύστερα από τόσα χρόνια που υπηρετείτε τον πολιτισμό της χώρας;

«Ηλίθιος αισθάνομαι, γιατί από το 1955 δούλευα ως ερευνητής δίπλα στον Σιδέρη και κάποια στιγμή μου είπαν έλα να γίνεις και πρόεδρος και κοιτάξτε που έφθασα. Οι υπουργοί φεύγουν και έρχονται και λένε «δεν έχουμε λεφτά τώρα» και εμένα κινδυνεύει η οικία μου με πλειστηριασμό. Να σας πω κάτι ανεκδοτολογικό, όταν ακόμα παίρναμε τα λεφτά δεν μας έδιναν ολόκληρο το ποσό αλλά με δόσεις, μας χρωστάγανε 200.000 ευρώ και μας δίνανε 100.000. Πληρωνόμασταν καθυστερημένα και αντί να πάρουμε τον Φλεβάρη παίρναμε τον Δεκέμβρη. Κάποια στιγμή βγήκε υπουργική απόφαση να λάβουμε 100.000 ευρώ και χρωστάγαμε 20.000 στο ΙΚΑ. Πήγα λοιπόν στο ΙΚΑ και τους είπα: «Χρωστάω 20.000 σε εσάς για να πάρω τις 100.000 από το υπουργείο πρέπει να έχω ενημερότητα. Για να πάρω ενημερότητα πρέπει να πληρώσω εσάς. Δεν έχω εγώ στην τσέπη μου αυτά τα 20 χιλιάρικα και πρέπει να τα δανειστώ από κάποιον να τα δώσω σε εσάς για να μου δώσετε την ενημερότητα, να πάρω τις 100.000 χιλιάδες ευρώ από το υπουργείο να δώσω τις 20.000 στον άνθρωπο που θα έχω δανειστεί και να κρατήσω τις 80.000. Δεν είναι πιο απλό να πάτε στο υπουργείο να πάρετε τα 20.000 ευρώ και εγώ τα υπόλοιπα;» και η απάντηση του ΙΚΑ ήταν «Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη κύριε στο υπουργείο Πολιτισμού, εσάς ξέρουμε.». Αυτή τη στιγμή σιχτιρίζω για τις ώρες που έχασα από τη ζωή μου ενώ είχα πολλά πράγματα να κάνω. Πάω στα δικαστήρια, χτυπάω πόρτες και έχω μία λογίστρια που δεν έχω να την πληρώσω και μου κάνει χάρη να φτιάχνει κάθε φορά τους απολογισμούς. Η Άννα Βαγενά έχει στείλει επιστολή ζητώντας επίλυση του θέματος από τον κ. Κατρούγκαλο, τον κ. Μπαλτά και τον πρωθυπουργό.»

-Ποιο το μήνυμα που θέλετε να στείλετε μέσω του «Κ»;

«Ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει στην Ελλάδα το μοναδικό στην Ευρώπη Εθνικό Μουσείο Θεάτρου, καθώς όλα τα άλλα θεατρικά μουσεία των χωρών ανήκουν στους θιάσους. Αν είχαμε λεφτά θα μπορούσα να κάνω στο Ζάππειο μια έκθεση που να γεμίσω όλες τις αίθουσες με θέμα το Γαλλικό, το Αμερικάνικο, το Αγγλικό, το Ρωσικό θέατρο εν Ελλάδι, με αφίσες, με προγράμματα, με μεταφράσεις, με φωτογραφίες, με οδηγίες, με βίντεο. Δεν αξιοποιεί κανείς τον πολιτισμό της χώρας μας ενώ είναι μεγάλος.»