Γιατί λέει ο Μεταξάς: «Δεν γινόταν να φωνάζω κάθε τρεις και λίγο την Αστυνομία»;

Όπως όμως εξηγεί ο ίδιος, με τον καιρό διαπίστωσε πως η συγκεκριμένη γυναίκα δεν ήταν καθόλου επικίνδυνη και έτσι δεν μπήκε στη διαδικασία να κινηθεί διαφορετικά, τέλος πάντων επιθετικά, εναντίον της. Όπως λέει ο ίδιος στη real: «Το γεγονός αυτό πια με χαλαρώνει. Το βλέπω με κατανόηση. Στην αρχή ήταν τρομακτικό, ένιωθα ότι ένας άνθρωπος μπαίνει στη ζωή μου. Τρόμαζα και αντιδρούσα με διάφορους τρόπους. Μετά, επειδή δεν μπορούσα να το παλέψω και κάθε φορά έφθειρα ψυχολογικά τον εαυτό μου, αποφάσισα να αδιαφορήσω. Από τη στιγμή που ανακάλυψα πως δεν ήταν και επικίνδυνη, χαλάρωσα και τώρα απλώς υπάρχει. Οτιδήποτε και να έκανα, όπως ασφαλιστικά μέτρα, θα γινόταν χειρότερα. Σε έναν άνθρωπο που έχει μια εμμονή, ό,τι και να κάνεις θεωρώ πως είναι δράση προς αυτόν και το μεταφράζει όπως θέλει. Αν είχα κινηθεί νομικά, θα της τόνωνα όλη αυτή την κατάσταση. Δεν γινόταν να φωνάζω κάθε τρεις και λίγο την Αστυνομία. Και μη νομίζετε ότι αυτό είναι κολακευτικό. Στα μάτια των άλλων μπορεί να φαίνεται ωραίο, αλλά στην πραγματικότητα γι’ αυτόν που το βιώνει δεν είναι καθόλου. Μόνο με αδιαφορία αντιμετωπίζεται».