Χάρης Σιανίδης: Η προβληματική σχέση που τον οδήγησε να νοσηλευτεί σε κλινική
Ο Χάρης Σιανίδης εξομολογήθηκε τις δύσκολες στιγμές που βίωσε μετά από μια σχέση που είχε.
Έρχομαι σε προσωπικές σου δύσκολες στιγμές... Στο παρελθόν αναφέρθηκες σε μια πολύ τεταμένη περίοδο στη ζωή σου, που νοσηλεύτηκες σε κλινική.
Ναι. Έγινε κι αυτό για κάποιο λόγο. Τώρα, που έχουν περάσει 3 χρόνια, μπορώ, να σου πω ότι όλο με έκανε πιο δυνατό και καλύτερο άνθρωπο. Τα βρήκα με τον εαυτό μου. Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση που δημιουργήθηκε από μια σχέση με έναν άνθρωπο που και αυτός δεν ήξερε τι ήθελε. Πολύ δύσκολη σχέση, που διήρκεσε δύο χρόνια και με οδήγησε σε κατάσταση βαθιάς κατάθλιψης και άρνηση για τη ζωή. Όμως -δεν -μετανιώνω. Τον αγαπάω αυτόν τον άνθρωπο. Και τώρα που ο χρόνος έχει περάσει κι έχει φύγει η οργή, εάν με χρειαστεί, θα είμαι δίπλα του. Είχα λοιπόν εμμονές και αυτό ήταν το πρόβλημα. Στο κέντρο που νοσηλεύτηκα τις εμμονές μου. Είχα βαθιά θλίψη και αυτό πήγαζε και από το γεγονός ότι δεν έκανα πράγματα για μένα. Σε αυτή τη -σχέση ήμουν πιεστικός. Ευτυχώς, αυτά ανήκουν στο παρελθόν».
Ήταν η μοναδική φορά που ερωτεύτηκες;
Η μοναδική φορά που έκανα σχέση και η μοναδική φορά που ερωτεύτηκα. Ίσως ο έρωτας στη ζωή μου δεν ήρθε ξανά, λόγω των πολλών υποχρεώσεων στη δουλειά.
Θέλεις να ερωτευτείς ξανά;
Δεν ξέρω, ίσως είμαι και καλύτερα έτσι. Ακόμη και οι σχέσεις και οι οικογένειες έχουν πολλά προβλήματα. Το βλέπω στο φιλικό μου περιβάλλον. Δεν είμαστε όλοι φραγμένοι γι’ αυτό. Μ' αρέσει και η μοναξιά μου.
Θα έβλεπες μετά από κάποια χρόνια τον εαυτό σου μπαμπά με ένα παιδί;
Βέβαια, και το έχω συζητήσει και με την οικογένεια μου! θέλω να κάνω ένα παιδί, αλλά υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν μπορώ να λείπω από το πρωί μέχρι το βράδυ και να έχω παιδί, θέλω λοιπόν ένα παιδί, αλλά να υπάρχει στη ζωή μου και ένας σύντροφος. Να δημιουργηθεί μια οικογένεια. Δεν είναι λοιπόν στα άμεσα σχέδια μου, αλλά δεν θα ήθελα να έχω και μεγάλη διαφορά με το παιδί μου.
Το θάνατο τον φοβάσαι;
Ναι. Όχι τόσο για μένα, όσο για τους δικούς μου. Φοβάμαι μη φύγει η μητέρα μου και είναι κάτι το οποίο είχα συζητήσει και με την ψυχαναλύτρια. Μου εξήγησε πως η σκέψη αυτή είναι φυσιολογική, όταν πρόκειται για πρόσωπα που αγαπάμε πολύ.
Πηγή: Λοιπόν