Γερμανού: «Όταν μία χρονιά που δοκίμασα πολλές φορές τα όρια των ανθρώπων γύρω μου»

«Αααχ, σεζόν ήταν και πέρασε, ακριβώς όπως το λες (γέλια)! Σίγουρα δεν ήταν μία εύκολη σεζόν. Ήταν όμως μία σεζόν άκρως διδακτική» απάντησε στο TV Έθνος.

-Με ποια έννοια;

«Hταν μία χρονιά που δοκίμασα πολλές φορές τα όριά μου, όπως επίσης και τα όρια των ανθρώπων που υπήρχαν γύρω μου! Το να βρεθώ στην καθημερινή, μεσημεριανή ζώνη ήταν κάτι που έκανα για πρώτη φορά και, όταν κάνεις κάτι για πρώτη φορά, τα πράγματα δεν έχουν μόνο ροζ αποχρώσεις. Eρχονται και οι μαύρες μέρες, και οι έντονες μέρες, και οι χαρούμενες μέρες, και οι αφόρητες μέρες. Με άλλα λόγια, ήταν μία χρονιά η οποία με έβγαλε από τη βολή μου εντελώς και μου έδωσε κάποια χρήσιμα μαθήματα και από τηλεοπτικής απόψεως, αλλά και από απόψεως συμπεριφοράς.

-Επειδή κάνουμε λόγο για μία... διδακτική χρονιά, τελικά ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που πήρες;

«Αναμφισβήτητα το να μάθω να κρατώ την ψυχραιμία μου. Ενα καθημερινό live πρόγραμμα πίστεψέ με -όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται-, χρειάζεται γερό στομάχι. Και επειδή, όπως ξέρεις κι εσύ καλά, όταν έχω κάτι δεν μπορώ να το κρύψω, υπήρξαν και μέρες που βγήκα στον αέρα και δεν ήμουν καθόλου χαρούμενη. Υπήρξαν και μέρες που βγήκα στον αέρα και ήμουν σκυθρωπή. Είτε γιατί είχα κάποιο προσωπικό πρόβλημα είτε γιατί δεν έπαιζαν τα βίντεο, είτε γιατί δεν είχε έρθει ο καλεσμένος... Ομως όλο αυτό που έκανα ήταν λάθος. Ηταν λάθος γιατί από τη στιγμή που είμαι επαγγελματίας, έπρεπε να είχα διαχειριστεί το όποιο πρόβλημα με ψυχραιμία. Και ήταν λάθος, γιατί τον κόσμο δεν τον νοιάζουν όλα αυτά... Ο κόσμος θα κάτσει να σε δει για να του κάνεις παρεΐτσα, για να περάσει καλά και όχι για να σε βλέπει με τα μούτρα κατεβασμένα.»

-Δηλαδή με άλλα λόγια όλη αυτή η μεσημεριανή «βουτιά» ήταν εμπειρία για σένα;

«Εννοείται... Ηταν ένα μακροβούτι με μια ανάσα σε εντελώς άγνωστα νερά και δεν μπορούσα να ξέρω αν θα τα καταφέρω μέχρι τέλους ή αν θα πνιγόμουν μεσοπέλαγα...»

-Ολη αυτή τη στάση την βρίσκω έντιμη. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, από εκείνη κάποιων παρουσιαστών και παρουσιαστριών που έχουν «αράξει» στους θρόνους και επαναλαμβάνονται, διεκπεραιώνοντας τα πάντα, εισπράττοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ουσιαστικά κοροϊδεύοντας τους τηλεθεατές...

«Δεν ξέρω αν το να προσπαθείς να επιχειρείς νέα πράγματα και να μην επαναπαύεσαι στις δάφνες σου είναι πιο έντιμο, είναι, όμως, σίγουρα πιο γενναίο. Και η τηλεόραση θαρρώ πως έχει ανάγκη και τη γενναιότητα και την τόλμη. Από τη στιγμή που θέλουμε να δηλώνουμε επαγγελματίες παρουσιαστές και παρουσιάστριες, πρέπει να δοκιμαζόμαστε σε διαφορετικά πράγματα. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στις κλασικές αξίες της τηλεόρασης που μπορεί να διαρκούν για πάντα και το έχουν αποδείξει, όπως είναι για παράδειγμα ο Γιώργος Παπαδάκης...»

-Και πιστεύω πως ακόμα και όταν επιχειρείς κάτι και δεν τα πας καλά, ουσιαστικά χαμένος δεν βγαίνεις. Εχεις καταφέρει να δημιουργήσεις μία πολύ σημαντική τηλεοπτική παρακαταθήκη. Συμφωνείς;

«Βεβαιότατα... Και να χάσεις τι έγινε; Και να φας τα μούτρα σου τι έγινε; Πέφτεις κάτω, σηκώνεσαι, τινάζεις από πάνω σου τη σκόνη και συνεχίζεις...»

-Θέλω να μου διευκρινήσεις τι σε δυσκόλεψε περισσότερο απ’ όλα. Ηταν τα ποσοστά τηλεθέασης, ήταν η καθημερινή πίεση, ήταν ο έντονος ανταγωνισμός της ζώνης;

«Ειλικρινά να σου απαντήσω; Τελικά έχω την εντύπωση πως η φετινή χρονιά ήταν μία δύσκολη χρονιά για μένα όχι λόγω ανταγωνισμού και ποσοστών τηλεθέασης. Ηταν μία δύσκολη χρονιά για μένα, γιατί την έκανα κι εγώ από την πλευρά μου δύσκολη. Δηλαδή, πολλά προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί η ίδια η Ναταλία δεν χειρίστηκε τις καταστάσεις όπως έπρεπε. Πολλά μπορεί να είχαν αποφευχθεί αν δεν είχα βάλει το χεράκι μου...»

-Και όλα αυτά λόγω ανασφάλειας ή και σε κάποιες περιπτώσεις και λόγω άγνοιας κινδύνου;

«Σίγουρα δεν ήταν κάτι που το έκανα σκόπιμα, που το έκανα επίτηδες, γιατί δεν είμαι βρωμόπαιδο. Ο συνδυασμός ανασφάλειας και στρες ήρθε και πυροδότησε μια σειρά προβλημάτων.»