Ζέτα Δούκα: «Δεν μας αφορά το κομμάτι του γάμου»

«Δεν μας αφορά το κομμάτι του γάμου, είμαστε έτσι κι αλλιώς παντρεμένοι, έχουμε ενώσει τις ζωές μας. Το χαρτί του γάμου δεν δένει περισσότερο δυο ανθρώπους», εξηγεί.

Η Ζετα ξεκίνησε ψυχοθεραπεία στα 18 της χρόνια και δεν έχει σταματήσει, αφού, όπως παραδέχεται, τα περισσότερα χρόνια της ζωής της τα έχει περάσει ψυχαναλυόμενη. «Άρχισα να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου λίγο πριν πατήσω τα 30. Γιατί πριν από τα 30 ήμουν σε μεγάλη εσωτερική σύγκρουση. Στο κατώφλι των 40 ήμουν καλά πια, ένιωσα ότι όλα όσα ήξερα πήραν τη θέση τους. Μπήκαν στα σωστά κουτάκια, που πριν δεν μπορούσα να τα βάλω σε σειρά. Αλλά είχα κάνει πολλή δουλειά. Όταν δεν σου αρέσει κάτι εσωτερικά, δεν σου αρέσει τίποτα. Σαν να έχεις βάλει ένα φίλτρο που όλα τα κάνει γκρι. Γενικά, πιστεύω πως η αυτοανάλυση είναι μια αέναη φάση και κάτι πολύ γοητευτικό. Αν κάτι πρέπει να κάνεις σε αυτή τη ζωή, είναι να μάθεις τον εαυτό σου. Είναι χρέος σου».

Μπορεί η ίδια να αναπαράγει μοτίβα της μαμάς της, τώρα που είναι και η ίδια μαμά. «Με τη μαμά μου είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι πολλά πράγματα που έκανε η μαμά μου σε εμένα, τα οποία δεν παραδεχόμουν ότι δεν μου άρεσαν, ήθελα να της τα πω. Πράγματα που ή δεν της τα είχα πει ποτέ ή της τα είπα πει πολύ λίγο. Ήμουν 6-7 μηνών έγκυος και αυτή ήταν μια περίοδος που ήρθαμε σε σύγκρουση. Αλλά ένιωθα ότι, αν δεν τα έβγαζα από μέσα μου. Θα με έπνιγαν. Μετά σκέφτηκα ότι ίσως ήμουν αυστηρή μαζί της, γιατί ο άνθρωπος ό,τι μπορεί και ό,τι ξέρει κάνει, και μια μαμά σίγουρα δεν έχει κακή πρόθεση. Αλλά στη φάση που ετοιμαζόμουν να γίνω μάνα πολλά πράγματα που είχα βρει σε εκείνη λάθος ήθελα να της τα πω. Η μαμά μου είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος, παραπάνω γλυκός και συγκαταβατικός από όσο θα έπρεπε, και το λέω γιατί καμιά φορά δεν είναι τι κάνεις αλλά τι δέχεσαι και τι πράγματα καταπίνεις για να δημιουργήσεις ένα θέμα. Αυτά που υπομένουμε δημιουργούν μεγαλύτερο πρόβλημα», λέει στο People.