Γιώργος Σαμπάνης: Τα τραγούδια που κράτησε στο συρτάρι μετά τον θάνατο του…

«Ναι, γράφω πάνω στις φωνές τους. Και απογοητεύομαι σαν μικρό παιδί όταν τους πάω ένα τραγούδι και δεν το καταλαβαίνουν. Δεν το πετάω, απλώς το προτείνω κάπου αλλού και συνήθως ευτυχεί όταν ακουστεί. Παίρνω, π.χ., τον Γιώργο Μαζωνάκη, του λέω «έλα να ακούσεις τα τραγούδια σου», έρχεται με τα γλυκά του, παίζω με μια κιθάρα και διαλέγει τα τραγούδια του. Οταν άκουσε το «Τέρμα», είπε «Αυτό είμαι εγώ». Αυτό εγώ δεν θα μπορούσα να το ερμηνεύσω. Δεν ήταν ο Σαμπάνης, ήταν ο Μαζωνάκης. Το «Ανεμοδαρμένα ύψη» το έδωσα να το ερμηνεύσει η Καίτη Γαρμπή και μου έλεγαν όλοι: «Γιατί;». Ετσι ένιωσα. Και είχα δίκιο. Είχα γράψει και κάποια τραγούδια για τον Δημήτρη Μητροπάνο, αλλά δεν πρόλαβα να του τα δείξω. Τα έχω στο συρτάρι και δεν θα τα δώσω. Δεν μπορώ να φανταστώ να τα λέει άλλος» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

- Ένιωσες σε κάποιο σημείο να χάνεις την ισορροπία σου;

« Οχι, δεν άλλαξα φίλους, ρούχα, συνήθειες και συνεχίζω να μένω στην ίδια γειτονιά. Εχω τρέξει σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, έχω δει δίπλα στο όνομά μου στο video wall να γράφει «παγκόσμιο ρεκόρ». Εχω τρέξει με τον Γιουσέιν Μπολτ, τον Κώστα Κεντέρη και άλλους μεγάλους αθλητές, οπότε δεν μου λέει κάτι. Δεν θα την ψωνίσω επειδή λέω κάποιο τραγουδάκι. Είναι μια δουλειά, ένα επάγγελμα»