Γιώργος Σαμπάνης: «Η μητέρα μου είναι η μεγαλύτερή μου καψούρα»

« Ο αθλητισμός «έτρεχε» παράλληλα με τη μουσική. Από 5 ετών σπουδάζω στο ωδείο, ενώ με τον αθλητισμό ασχολήθηκα αργότερα. Απλώς, εκεί διακρίνεσαι νωρίτερα και φαίνεται αν είσαι καλός στο photo finish. Στη μουσική είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα και θέλει χρόνο. Ο στίβος ήταν μια ανάγκη μου με μικρότερο κύκλο ζωής. Εζησα καταπληκτικές στιγμές, έμαθα πολλά πράγματα, αλλά έφτασα σε ένα σημείο όπου έπρεπε να μπω σε άλλες διαδικασίες. Να βρω έναν σύλλογο να μου δίνει χρήματα, χορηγούς, να κάνω παλαβές προπονήσεις, να μην έχω ζωή, μέχρι και την κοπέλα μου να βλέπω με το σταγονόμετρο. Δεν είχε πλάκα πια. Δεν ήταν κάτι με το οποίο περνούσε καλά η ψυχή μου. Ακόμα, η μουσική δεν σημαίνει νύχτα. Νύχτα είναι το βιοποριστικό κομμάτι της και είναι δυο φορές την εβδομάδα» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

- Ο άνθρωπος που σε ώθησε στη μουσική είναι η μητέρα σου. Ποια είναι η σχέση σας;

«Από μικρή ηλικία η μητέρα μου είδε κάτι, μάλλον επειδή μάθαινα αμέσως όλα τα τραγούδια, τα ερμήνευα και ήμουν συνεχώς πάνω από ένα πικάπ. Με έγραψε στο ωδείο και ξόδεψε όλο της τον μισθό για να μου πάρει μια κιθάρα, αλλά έπιασε τόπο. Ακόμα, με ώθησε να πάω τα τραγούδια μου σε δισκογραφικές εταιρείες. Η μητέρα μου είναι η μεγαλύτερή μου καψούρα. Γενικά αγαπώ και στηρίζω την οικογένειά μου και είμαι εκεί στα σημαντικά.»