Μα τι γίνεται με τα Pokemon; Η Δούκισσα Νομικού σχολιάζει τη νέα μανία
Πριν απο περίπου δύο εβδομάδες, είχα πάει σε ένα ωραίο ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα για μεζεδάκια και κους κους με καλή παρέα. Ήταν μια όμορφη-ξέγνοιαστη βραδιά και το γέλιο που ρίξαμε δεν περιγράφεται!
Αυτό βέβαια που μου έκανε εντύπωση ήταν η παρέα στο διπλανό τραπέζι. Ήταν 5 τουρίστες, Ασιάτες για την ακρίβεια, γύρω στα 20, με το κινητό όλη την ώρα. Δεν μιλούσαν μεταξύ τους, δεν χαμογελούσαν. Σε κάποια φάση σηκώθηκε το ένα αγόρι, πήγε πιο κοντά στη θάλασσα μαζί με το κινητό του, έψαχνε κάτι με μανία και στο τέλος άρχισε να λέει κάτι χαρούμενος. Έπιασε Pokemon. Μετά σηκώθηκαν όλοι και πήγαν προς τα εκεί για να κυνηγήσουν και αυτοί Pokemon. Ναι, τα γνωστά. Αυτά που μεσουρανούσαν πριν από 20 χρόνια. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν ίσως το πιο δημοφιλές ηλεκτρονικό παιχνίδι, στο οποίο ο παίκτης έπρεπε να εντοπίσει και να αιχμαλωτίσει αυτά τα αλλόκοτα μικρά ζωάκια, κάθε ένα εκ των οποίων είχε και μια υπερδύναμη, να τα εκπαιδεύσει και έπειτα να τα βάλει να παλέψουν με τα Pokemon άλλων παικτών για να κερδίσει πόντους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον πανικό που είχε δημιουργηθεί τότε με την παιδική σειρά στην τηλεόραση, με την οποία μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά, έπειτα με την ταινία στον κινηματογράφο κ.ο.κ.
Διαβάστε περισσσότερα στο Dutchesss daily
