Ειρήνη Παπαδοπούλου: «Ο δυναμισμός ήταν ανέκαθεν η άμυνα μου »

«Ενθουσιάζομαι πάρα πολύ. Κάνω σαν μικρό παιδί. Ειδικά αυτό το τραγούδι, σε μουσική και στίχους του Άρη Κλεισούρα, με άγγιξαν πολύ. Ελπίζω να αγγίξει το ίδιο και τον κόσμο».

Για την Ειρήνη κάθε νέο βήμα στην καριέρα της είναι προσωπική υπόθεση. Από μικρό παιδί έθετε στόχους στη ζωή της και πάλευε να τους κατακτήσει: «Είναι μάλλον μία εσωτερική μου ανάγκη να πετυχαίνω πράγματα για να πω στο τέλος ένα "μπράβο" στον εαυτό μου. Από μικρή μου άρεσε να καταφέρνω πράγματα. Δεν ξέρω τι θέλω να αποδείξω και σε ποιον. Μάλλον στον εαυτό μου. Ίσως και στους γονείς μου» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Η ιστορία της μοιάζει με σύγχρονο παραμύθι. Ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν οι γονείς της ποντιακής καταγωγής αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα από το Καζακστάν. Όπως κάθε νέα αρχή, έτσι και τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα δεν ήταν ρόδινα. Μεγάλωσε στο Μενίδι, οι γονείς της δούλευαν σκληρά για να μεγαλώσουν την Ειρήνη και τον αδελφό τη5ς. «Χαίρομαι που η ιστορία μου ακούγεται σαν παραμύθι, αλλά εγώ από μικρή - μάλλον το έχω στο DNA μου- ήμουν και είμαι αγωνίστρια. Ήμουν από τα παιδιά που δέχτηκαν ρατσισμό. Γιατί, όπως ξέρεις, τα παιδιά μπορεί να γίνουν σκληρά. Από μικρή, έχω μάθει να προχωράω και να συνεχίζω. Ο δυναμισμός ήταν ανέκαθεν η άμυνα μου. Παράλληλα, όμως, είμαι πολύ ευαίσθητη και έχω λυγίσει πολλές φορές σε δυσκολίες Αλλά αυτό που με πει είναι το πείσμα μου».