Κωνσταντίνα Φωκά: «Φέρω μεγάλη ευθύνη για το όνομα του πατέρα μου»

Την μεγάλωσε σαν δικό του παιδί και εκείνη νιώθει υπεύθυνη για το όνομά του ειδικά τώρα που ασχολείται με την υποκριτική.

- Πως μπήκε η ταινία στη ζωή σου;
«Από πάρα πολύ μικρή , λόγω της μητέρας μου που είναι και εκείνη ηθοποιός, ουσιαστικά μεγάλωσα μέσα στα θέατρα»

- Θυμάσαι τον εαυτό σου κοριτσάκι να τρέχεις στα θέατρα;
«Θυμάμαι να νιώθω άνθρωπος του θεάτρου, να θέλω να βοηθήσω. Το ένιωθα σαν το σπίτι μου. όταν ήμουν μικρή, στο δημοτικό θέατρο του Πειραιά είχε μια παιδική παράσταση και ήθελα να είμαι κάθε Σαββατοκύριακο εκεί. Όχι μόνο να βλέπω την παράσταση, αλλά να δουλεύω μέσα στο θέατρο»

- Έτσι, μπαίνει το μικρόβιο;
«Να, αλλά το κρατούσα για μένα. Έβγαζα μια άρνηση γιατί είχε ταλαιπωρηθεί λίγο η μητέρα μου και δεν ήθελα να ταλαιπωρηθώ κι εγώ. Το καταπίεζα. Ενώ ήθελα πάρα πολύ να το κάνω, έβαλα άλλες προτεραιότητες μπροστά. Πρώτα να σπουδάσω, να έχω ένα πτυχίο και από εκεί και πέρα να κάνω την τρέλα μου και το όνειρό μου»

- Πάμε στη σχέση της μαμάς σου με τον Σπύρο Φωκά. Μπαίνει στη ζωή σον ένας άντρας που είναι η σχέση της μαμάς σου, σύντροφος ζωής, αφού παντρεύτηκαν χι έχεις δίπλα σον έναν μπαμπά όπως τον λες, αλλά είναι κι ένας σταρ τον Χόλυγουντ. Πώς αισθάνεσαι;
«Για μένα είναι πατέρας βασικά. Δεν είδα ποτέ έναν σταρ μέσα στο σπίτι μου. Αλλά φέρω μεγάλη ευθύνη για το όνομα του, αφού έχω πάρει ,το όνομα του κι είναι χαρά και τιμή. Κι εκείνος χαίρεται που έχει ένα παιδί, γιατί η ζωή δεν του έφερε ένα παιδί, αλλά μια έτοιμη κόρη, κατασταλαγμένη, μορφωμένη και την αγαπάει πολύ. Πολύ σημαντικό αυτό. Η αγάπη μας είναι πάρα πολύ μεγάλη, βαθιά κι αληθινή. Πριν γίνει η πρόταση για την ταινία, σκεφτόμουν πως θα ήθελα πολύ να κάνω
μια δουλειά με τον πατέρα μου. Μετά από λίγο ήρθε η πρόταση και ήταν φοβερό! Έγινε πολύ γρήγορα σε σχέση με την σκέψη»

- Για σένα είναι ο πατέρος. Αλλά παραέξω είναι χι ένας άνθρωπος που δεν επιδώσει ποτέ δικαιώματα, τροφή, ήταν πάντα προσιτός σε όλους, δεν είναι σνομπ.
« Είναι ένας πολύ ταλαντούχος και προσγειωμένος άνθρωπος που ξέρει ακριβώς τι του γίνεται. Για μένα είναι ο ένας και μοναδικός πατέρας. Δεν υπάρχει άλλος. Αισθάνομαι ευγνώμων και τυχερή που είναι στη ζωή μου. Ό άλλος αποφάσισε να κάνει μια δική του ζωή»